Ostatnie piętro

Autor:
Irena Landau
Ilustracje:
Joanna Rusinek
Wyd. w latach:
2015 - 2020
Wydane w seriach:
Wojny Dorosłych - Historie Dzieci
ISBN:
978-83-7672-362-4, 978-83-7672-865-0
978-83-7672-4, 978-83-7672-3622-4
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
książki
opowiadania
zbiory opowiadań
Więcej informacji...
4.7 (3 głosy)

Dzieci zwykle lubią się bawić w chowanego. Ale kiedy trzeba się ukrywać non stop, nie zdradzać swojego prawdziwego imienia i nikomu nie ufać – przestaje być zabawnie.

Po ucieczce z warszawskiego getta Cesia musi się ukrywać. Spędza długie godziny w maleńkim schowku, chodzi bezszelestnie, je mało, tak aby nikt z sąsiadów nie zauważył, że państwo Ródyccy od roku ukrywających dziewczynkę. Cesia boi się Niemców, ale też Polaków, nie wszyscy z nich są przyjaciółmi małej Żydówki. Martwi się o swoich, czy jeszcze kiedyś ich zobaczy? I czeka na dzień, w którym bez strachu przespaceruje się ulicą.

Prawdziwa historia małej Cyrli, która bała się ciekawskich spojrzeń przechodniów.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Książka należy do serii „Wojny dorosłych – historie dzieci”. Wydawcą tej serii, istniejącej od 2010 roku, jest łódzkie wydawnictwo Literatura przy częściowej współpracy z Muzeum Powstania Warszawskiego. Pierwotnie zamysłem tego zbioru miały być historie dzieci, które doświadczyły okrucieństw II wojny światowej i Holocaustu. Z czasem rozszerzono go o opowiadania traktujące o trudach wojennych współcześnie żyjących dzieci. • „Ostatnie piętro” jest poruszającą historią dziewczynki – Żydówki, która korzysta z pomocy życzliwych Polaków i ukrywa się w ich mieszkaniu. Opowiadanie to ukazuje prawdę o tamtych czasach – nie tylko o tym, że wojna odbierała dzieciom beztroskę, zabawę, poczucie bezpieczeństwa, ale także to, że wojna odbierała niektórym dorosłym człowieczeństwo, czyli to co odróżnia nas od zwierząt – a więc między innymi empatię i szacunek do drugiego człowieka. • Pozycja opisuje zdarzenia, które miały naprawdę miejsce, a szczegółów możemy dowiedzieć się na końcu książki. Choć zdarzenia, które przybliża autorka są traumatyczne dla naszej bohaterki, książka nie jest zbyt obciążająca młodego czytelnika. Być może właśnie dla skontrastowania i niep­rzyt­łocz­enia­ odbiorcy, w opowiadaniu znalazło się także kilka zabawnych sytuacji, jak na przykład przekręcenie hasła, historia żółwi, przyjaźń z myszką. • Pozycja spójna w każdym słowa tego znaczeniu. Ilustracje Joanny Rusinek ubogie w kolory, obrazujące pozbawione barw dzieciństwo Cesi. Treść wyważona, ale sugestywna. • Niezwykle ważna, potrzebna książka. • Kamila Sośnicka
  • Przejmująca, oparta na faktach historia dziewczynki,która aby przeżyć musiała uciec z getta.Na długo po przeczytaniu zapada w pamięć.
  • Szczerze polecam . Dorosłym i dzieciom.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autor:Irena Landau
Ilustracje:Joanna Rusinek
Tłumacz:Joanna Rusinek
Wydawcy:NASBI (2020) Legimi (2020) ebookpoint BIBLIO (2020) Wydawnictwo Literatura (2015-2020) IBUK Libra (2015)
Serie wydawnicze:Wojny Dorosłych - Historie Dzieci
ISBN:978-83-7672-362-4 978-83-7672-865-0 978-83-7672-4 978-83-7672-3622-4
Autotagi:beletrystyka dokumenty elektroniczne druk e-booki epika książki literatura literatura faktu, eseje, publicystyka literatura piękna opowiadania powieści proza zasoby elektroniczne zbiory opowiadań
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 14 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo