Panna Ojdana:

bajka muzyczna

Autor:
Janina Gillowa (1898-1969)
Reżyseria:
Wiesław Opałek (1920-1980)
Kompozytor:
Mieczysław Janicz (1901-1990)
Lektorzy:
Agnieszka Kossakowska
Edmund Fidler (1907-1999)
Tadeusz Bartosik (1925-1985)
Wykonanie:
Zespół Wokalny i Instrumentalny Mieczysława Janicza
Wydawca:
Polskie Nagrania Muza (1967)
Autotagi:
audiobooki
nagrania muzyczne
płyty gramofonowe
5.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Urocza bajka muzyczna z elementami dzisiaj już często nieznanymi aktualnemu odbiorcy. Rozsiewająca pozytywną aurę wszędzie gdzie się znajduje Panna Ojdana, to jakby nasza rodzima Pollyanna, a użyczająca jej głos Agnieszka Kossakowska znakomicie brzmi w bajkowo-ludowych piosenkach. Z kolei narrator Edmund Fidler świetnie wprowadza i nadzoruje bajkę, w stylu dziadka czytającego starą baśń wnukom.
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo