Wielka gra:

rzecz o Konkursach Chopinowskich

Inne tytuły:
Wybór pism
Wielka gra : monografie
Autor:
Jerzy Waldorff (1910-1999) ...
Wydawcy:
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2021)
Wiedza Powszechna (1993)
Iskry (1980-1985)
Autotagi:
biografie
druk
książki
Więcej informacji...
3.5 (2 głosy)
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • W wielkim stylu, ze swadą, charakterystyczną ekspresją i wtrącanym co rusz, tak od niechcenia, archaizmem „aliści” Waldorff rozpostarł na kartach książki całą gamę informacji i faktów, ale i anegdot, zabawnych porównań i plotek dotyczących organizacji i przebiegu tych prestiżowych międzynarodowych konkursów. Niczym rozemocjonowany sprawozdawca sportowy relacjonujący finały mistrzostw świata bądź igrzysk olimpijskich wspinał się na wyżyny elokwencji, erudycji i wirtuozerii językowej. Czerpałam prawdziwą przyjemność ze śledzenia tego zachwycającego potoku słów. • Najpierw Waldorff przybliża życie Chopina, nie stroniąc od swoich prywatnych przemyśleń i uwag, następnie przedstawia sporą dozę wiadomości, począwszy od zamysłu, poprzez przygotowania i organizację tego pierwszego inauguracyjnego konkursu z roku 1927, którego autor tej książki, wtedy siedemnastolatek, też słuchał dzięki specjalnie w tym celu kupionemu radioodbiornikowi, a potem omawia i opisuje dwie kolejne, jeszcze przedwojenne, rywalizacje konkursowe, by na koniec opowiedzieć o pianistycznych imprezach doby PRL-u, których był bezpośrednim obserwatorem i sprawozdawcą. Swoje zestawienie kończy na X Konkursie Chopinowskim z roku 1980. • Nie wiem, czy książka spodoba się każdemu i czy ta moja opinia nie jest przypadkiem zbyt huraoptymistyczna, ale mnie rzecz o Konkursach Chopinowskich porwała i oczarowała. • Zaskoczeniem i ciekawostką był dla mnie udział w I edycji Konkursu, tej z 1927 roku, Dymitra Szostakowicza, a jeszcze większą niespodzianką fakt, że nie powalił jurorów na kolana, a zrobił to jego rodak Lew Oborin, i to on otrzymał pierwszą nagrodę. • Polecam sięgnąć po wydanie Znaku z 2021 roku, bo nie rozpada się w rękach jak to z Iskier, z 1980, zdjęcia są wyraźniejsze i jest ich więcej, a rozdział o Chopinie został uzupełniony przypisami adekwatnymi do obecnego stanu wiedzy o życiu i twórczości kompozytora. Dodatkową gratką jest dołączony rozdział, napisany przez Jacka Hawryluka, w którym opisane są szranki pianistów po 1980 roku, począwszy od XI w 1985 roku, do XVII w 2015. • A XIX Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina tuż za rogiem :) Dopiero co wybrzmiały recitale w ramach eliminacji.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
fiolka
Opis
Inne tytuły:Wybór pism Wielka gra : monografie Wybór pism 4, rzecz o Konkursach Chopinowskich
Autorzy:Jerzy Waldorff (1910-1999) Jacek Hawryluk
Wydawcy:Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2021) Wiedza Powszechna (1993) Iskry (1980-1985)
ISBN:8320702151 83-207-0719-6 83-214-0915-6 83-214-0940-7 978-83-240-7241-5 85-207-0215-1
Autotagi:biografie dokumenty elektroniczne druk elementy biograficzne historia książki literatura literatura faktu, eseje, publicystyka muzyka zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 13 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo