Jest taki piękny słoneczny dzień...:

losy Żydów szukających ratunku na wsi polskiej 1942-1945

Autor:
Barbara Engelking
Wydawca:
Stowarzyszenie Centrum Badań nad Zagładą Żydów (2011)
ISBN:
978-83-932202-1-2, 978-83-932202-2-9
978-83-932202-3-6
Autotagi:
druk
książki
5.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Trudna sprawa uwierzyć, że nasi dziadkowie mogli nie tylko pomagać prześladowanym i zabijanym sąsiadom. Przecież to dobrzy ludzie, a my nie wiemy jak było podczas wojny. Ale czemu nie chcemy wiedzieć jak było? Przecież może się okazać, że wojna znów przyjdzie (tfu, tfu, odpukać), a wtedy będziemy wiedzieć, jak z dobrych ludzi robi się terrorem i propagandą grupę donosicieli, szmalcowników, a nawet pomagierów w zbrodni. I będziemy jeszcze bardziej szanować tych, którzy pomagali w czasie nagonki ofiarom, często kładąc na szali swoje i bliskich życie. Wojna ujawnia w człowieku pokłady zła i heroizm, wybór zależy od splotu wielu okoliczności, ale i od wiedzy o sobie i historii.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo