Czamara

Inne tytuły:
A jednak po nas coś zostanie
A.P. Bebłacz
Wykonanie:
Czerwony Tulipan
Andrzej Czamara
Kompozytor:
Stefan Brzozowski
Wydawca:
A. A. MTJ (2003)
Autotagi:
CD
nagrania muzyczne
Źródło opisu: Biblioteka Miejska w Mrągowie - Katalog księgozbioru
Więcej informacji...
4.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Inne tytuły:A jednak po nas coś zostanie A.P. Bebłacz Chłopaki z Bieszczad Czyści jak łza Erotyk prosty Ja zwariuję Jedyne, co mam Mamy dom Mądrość - a ja jej nie rozumiem Odblaski świec Odezwa do Małgosi Paco de Czamara Sekret kardynała Richelieu Song o solniczce
Wykonanie:Czerwony Tulipan Andrzej Czamara
Kompozytor:Stefan Brzozowski
Wydawca:A. A. MTJ (2003)
Autotagi:CD muzyka nagrania nagrania muzyczne
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo