Powódź:

Wrocław lipiec 1997

Ilustracje:
Adam Hawałej
Jan Stolarczyk
Opracowanie:
Mariusz Urbanek
Wydawca:
Wydawnictwo Dolnośląskie
ISBN:
83-7023-626-X
Autotagi:
druk
fotografia
fotografie
książki
Źródło opisu: Biblioteka Narodowa - Katalog Główny
4.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • „Każde pokolenie musi przejść własną próbę jakości. Dla jednych jest to powstanie, dla innych wojna. Dla młodych ludzi, o których mówiono, że są pokoleniem pozbawionym ideałów, taką próbą była powódź”. • Bardzo mi się ten powyższy komentarz do jednego z powodziowych zdjęć spodobał. Zresztą nie tylko ten. • Mariusz Urbanek stworzył niezwykły, bardzo emocjonalny fotoreportaż. I mimo że to bardziej album niż reportaż, i przede wszystkim to zdjęcia relacjonują dzieje żywiołu, bez komentarzy autora powyższy zbiór fotografii nie miałby tej refleksyjnej wymowy, bo mistrz Urbanek jak rasowy impresjonista stara się opisać uchwyconą na zdjęciu, minioną dopiero co, chwilę. • I widzimy wiele obliczy kataklizmu: straszne i przerażające, przygnębiające, rzewne, wzruszające, ale też zabawne i wesołe – wszystkie bardzo, bardzo prawdziwie. • Zdjęcia robią wrażenie! • W sytuacjach zagrożenia słychać i widać nie tylko lament, płacz i zgrzytanie zębów. Dla odwrócenia uwagi, dla odreagowania powstają powodziowe dowcipy, a niektóre ze zdjęć pokazują dobitnie, czym jest ironia losu.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
fiolka
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo