Co znaczą rysunki dziecięce?:

znaczenia i potencjał komunikacyjny rysunku dziecka sześcioletniego

Autor:
Małgorzata Anna Karczmarzyk
Wydawcy:
ANWI Andrzej Szymański (2014)
Wydaw. Uniwersytetu Gdańskiego (2011)
ISBN:
978-83-64728-00-6, 978-83-7326-805-0
Autotagi:
druk

Dziecko w najmłodszym okresie swojego życia jest rysownikiem, malarzem, artystą. Rysuje na kartkach, większych i mniejszych, bywa, że również na ścianach mieszkania – co nie zawsze wiąże się z aprobatą rodziców i wychowawców. Tworzy swoje prace przy użyciu różnych technik plastycznych, eksperymentuje. Potrzebuje „języka rysunkowego” dla wyrażenia swojej ekspresji, swoich odczuć w związku z poznawanym przez siebie otoczeniem. W ten sposób komunikuje się ze światem. Gdy brakuje mu słów, których przecież dopiero się uczy, rysuje to, co ma do powiedzenia nam – dorosłym. Tylko czy wówczas jest przez nas „słuchane”? Czy prace plastyczne dziecka są dla nas zrozumiałe? Czy ma ono szansę na mówienie „własnym głosem”? A może głos dziecka jest interpretowany, zmieniany i przepełniony znaczeniami, które zbyt mocno pośredniczą w odczytywaniu prostych przecież komunikatów dziecięcych?
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo