Wzgórze Dzikich Kwiatów

Tytuł oryginalny:
Wildflower Hill
Autor:
Kimberley Freeman
Tłumacz:
Maria Nowak Anna
Wydawcy:
Wydawnictwo Nasza Księgarnia (2012)
Nasza Księgarnia Sp. z o. o (2012)
ISBN:
978-83-10-12102-8, 83-10-12102-8
978-83-10-12202-8
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
4.5 (17 głosów)

1929 r. - Beattie to dziewczyna z charakterem. Gdy przed dziewiętnastymi urodzinami zachodzi w ciążę z żonatym mężczyzną, a potem zostaje samotną matką, nie porzuca swoich marzeń. Aby odbić się od dna, jest gotowa na wiele. Nawet na partię pokera z cynicznym arystokratą. Jeśli Beattie przegra, spędzi noc z dziedzicem. Jeśli wygra, dostanie jego posiadłość Wzgórze Dzikich Kwiatów.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Kimberley Freeman - WZGÓRZE DZIKICH KWIATÓW • Ciągle odkładałam przeczytanie tej książki, sama nie wiem dlaczego, ale kiedy w końcu siadłam z nią w pewne popołudnie, zatrzymał się dla mnie czas. • To piękna opowieść o babce i wnuczce - które przeżywszy "trochę" - muszą zacząć znów wszystko od początku. • Losy babki prowadzą nas od Glasgow 1929 roku do Tasmanii i posiadłości nazwanej właśnie tytułowym wzgórzem, a wnuczki primabaleriny Baletu Królewskiego od Londynu, poprzez Sydney do tasmańskich wzgórz i odziedziczonej, przez lata zapomnianej posiadłości. • Ciekawa konstrukcja narracyjna - losy babci opowiada narrator wszechwiedzący , z którym przeplata się pierwszoosobowa narracja wnuczki. • Dla mnie piękna książka i jeszcze piękniejsze zakończenie.
  • Niesamowicie wciągająca historii dwóch pokoleń - babki i wnuczki. Ogromny niedosyt po zakończeniu lektury i nasuwające się pytania "ale co dalej??" sprawiają, że autorka została jedna z moich ulubionych pisarek.
  • Książka jest przepiękna! • Opowiada historii dwóch kobiet(babci i wnuczki), które dzielą pokolenia, ale łączy jeden dom. Dom, który przyniósł obydwu szczęście...
  • Cudowna, nostalgiczna i momentami wzruszająca książka. Skończyłam ją czytać dosłownie przed chwilą i jeszcze nie ochłonęłam z wrażeń. Czytając śmiałam się czasem i cieszyłam razem z Betty z jej sukcesów a czasem łezka zakręciła mi sie ze wzruszenia, gdy moja główna bohaterka cierpiała z powodu straty bliskich. Choć dopiero co "poznałam" pania Kimberley Freeman to juz podziwiam jej kunszt pisarski. Brawo, powiesc ta zasługuje na szczególne miejsce na półce z moimi perełkami. POLECAM!
1 2
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo