Wyznania gorszycielki

Autor:
Irena Krzywicka (1899-1994) ...
Opracowanie:
Agata Tuszyńska
Wydawca:
Czytelnik (1992-2013)
Autotagi:
druk
historia
książki
Więcej informacji...
4.0 (3 głosy)

Irena Krzywicka (1899-1994), barwna, skandalizująca postać przedwojennej Warszawy. Orędowniczka wyzwolonej kobiecości. Autorka "Pierwszej krwi", przyjaciółka Boya-Żeleńskiego. Jej książki i artykuły, kampania na rzecz świadomego macierzyństwa jak i życie osobiste stały się dla wielu wyzwaniem i kamieniem obrazy. Wyznania Ireny Krzywickiej są fascynującą lekturą, pisząc o sobie "gorszycielka" kreśli jednocześnie sugestywny i drapieżny obraz elit swej epoki.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Nawet jak na mnie dość długo ją czytałam, dosłowni męczyłam. Były ciekawe i fajne fragmenty, ale były też męczące, przydługawe. Możze po prostu nie lubię autobiografii. • Wcześniej czytałam jej "Teraz się nie umiera" i ta podobał mi się bardzo. Zawierała historie, które zdarzyły się samej autorce lub jej znajomym. Nie ma jej w tutejszym wykazie.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autorzy:Irena Krzywicka (1899-1994) Agata Tuszyńska Czytelnik
Opracowanie:Agata Tuszyńska
Posłowie:Agata Zawiszewska
Redakcja:Agata Tuszyńska
Wydawca:Czytelnik (1992-2013)
ISBN:83-07-02261-4 83-07-02464-1 83-07-02511-7 83-07-02645-8 83-07-02881-7 978-83-07-03293-1 83-07-02445-8 83-07-02465-8
Autotagi:autobiografie biografie druk elementy biograficzne historia książki literatura literatura faktu, eseje, publicystyka literatura stosowana publikacje popularnonaukowe
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 21 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo