Chcę żyć

Autorzy:
Michał Piróg
Iza Bartosz
ISBN:
978-83-7758-751-5
Autotagi:
druk
3.0

"Któregoś wieczoru usiadłem sam w domu i na kartce zacząłem pisać, na czym zależy mi w życiu. Sam przed sobą przyznałem, że tak naprawdę chciłąbym być szczęśliwy i dzielić sie tym szczęściem z ludźmi. Zrozumiałem wtedy, że juz nie chcę nic osiągnąć za wszelką cenę. Dosyć mam walenia głowa w mur. W końcu to zrouzmiałem. Chcę żyć, nie przeżyć, postanowiłem tamtego wieczoru. I chyba już mamy motto do książki o niezbyt wyrośniętym żydowskim geju z Kielc, który, oglądając przed laty teledyski Madonny, ubzdurał sobie, że tak, jak ona będzie kiedyś zmieniał świat". (Michał Piróg)
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Bardzo lubię Pana Michała Piróga ale po przeczytaniu tej książki stwierdziłam, że za szybko Pan Michał zdecydował się na wydanie książki o swoim życiu. • Owszem miał wiele przygód i to ciekawych, może napisać już coś o związkach i miłości, o przebiegu kariery i wielu wspaniałych osobach z jego otoczenia ale czuję niedosyt i bardziej uważam, że ta książka to dopiero rozdział z jego życia. • Książka pokazuje wiele zalet ale również ujawnia wiele wad bohatera. Podsumowując jest szczera. • Tak czy siak jeśli kogoś ciekawi droga Pana Michała do miejsca w którym teraz się znajduje to jak najbardziej polecam tą książkę. • Ja ją pochłonęłam z czystej sympatii dla tego Pana.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo