Lorelei czeka. Opowieści o Niemczech

Tytuł oryginalny:
Lorelei czeka. Opowieści o Niemczech
Autor:
Karolina Filipiak
Wydawca:
JAK (2021)
ISBN:
978-83-64506-82-6
Autor opisu: Iska
2.0

Czy można lepiej poznać kraj i jego mieszkańców, niż zamieszkując w nim? Karolina Filipiak do Niemiec zawsze miała blisko, z Poznania jest to zaledwie 170 km. Ale dopiero przeprowadzka (niewiele przed pandemią Covid-19) do Hesji, położonej w samym sercu Niemiec, pozwoliła jej naprawdę poznać kraj naszych zachodnich sąsiadów. Autorka pokazuje meandry życia świeżego emigranta, ale przede wszystkim mówi o kraju i jego mieszkańcach. Zabiera nas w cudowne miejsca, z daleka od tłumów turystów, opowiada fascynujące historie o miastach i miasteczkach oraz niezliczonych zabytkach. Niemcy są bowiem turystycznym eldorado. Tutaj stolicami państw były Oldenburg, Sterlitz, Darmstadt, Bayreuth czy Gotha. Kilkadziesiąt królestw, księstw, biskupstw, elektoratów, a w nich zamki, pałace i historyczne centra. A do tego jedna trzecia powierzchni kraju znajduje się pod ochroną, mamy 70 000 km dług­odys­tans­owyc­h szlaków rowerowych, dwa morza, piękne wyspy, dla miłośników wędrówek: Rudawy, Harz i Alpy oraz 350 kurortów. Jest z czego wybierać i o czym opowiadać. Takiej reportersko-przewodnikowej książki o współczesnych Niemczech brakowało! • "Książkę zakończyłam w grudniu 2020 roku rozdziałem "Stille Nacht". Europa przeżywała właśnie drugą wielką falę koronazarażeń. Deeplocki pozamykały nas w granicach i w mieszkaniach. Ale mam nadzieję, że wiosną, gdy dzięki szczepionkom wszyscy wspólnie okiełznamy wirusa, ruch między Polską i Niemcami ponownie ożyje. I wówczas moje felietony będą miłym uzupełnieniem Państwa wakacyjnych lub biznesowych podróży". • Autorka
Więcej...
Recenzje
  • "Lorelei czeka. Opowieści o Niemczech" to książka zawierająca krótkie relacje o przewodnikowym charakterze z mikro wycieczek odbytych przez autorkę w kraju naszych zachodnich sąsiadów - Niemców. Osobiście tak bym właśnie zdefiniowała charakter tej publikacji. Nie jest ona bowiem stuprocentowym reportażem, do typowego przewodnika też jej raczej daleko, znacznie bliżej z kolei formą nawiązuje do anegdoty. • Autorka książki od niedawna zamieszkuje na terenie Niemiec. Kraj ten nie jest jednak jej zupełnie obcy, bowiem wcześniej była częstym jego gościem. Teraz spogląda na niego oczami emigrantki. Opowiada o zakl­imat­yzow­aniu­ się w nowym miejscu zamieszkania, meandrach niemieckiego życia codziennego, nauce tutejszego języka, o swoich wrażeniach i doświadczeniach związanych z funkcjonowaniem w całkiem odmiennym pod wieloma względami środowisku, niż nasz polski ogródek. W swych krótkich blogowych wypowiedziach mówi także o niemieckiej literaturze, historii, architekturze, szeroko pojętej kulturze, mitach, ludziach, urokliwych i tych mniej urokliwych miejscach wartych poznania, zobaczenia. Autorka jest człowiekiem o mnóstwie zainteresowań. W książce przedstawiony został tylko i wyłącznie jej punkt widzenia, fascynacje, rozterki i rozczarowania. • Czy warto po nią sięgnąć? Wszystko zależy od oczekiwań. Na pewno można się przy niej zrelaksować, momentami może wprawić odbiorcę w dobry humor, czasami też nieco podirytować. Tekst nie jest trudny w odbiorze. Jest natomiast w nim pewna rzecz trudna do zaakceptowania, mianowicie często stosowane przez autorkę różnego rodzaju dopowiedzenia w nawiasach. W moim odczuciu zupełnie zbędne i co tu dużo mówić nieładne. Być może występują dlatego, że w większości historie te są relacjami pisanymi na bloga. Ogólnie można się zapoznać z lekturą, choć w mojej pamięci z pewnością nie zatrzymam jej na jakiś stosunkowo długi czas
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo