JUBILEUSZ LEŚMIANA
Wiadomości: 3

„Poeta bez mistrzów, mistrz bez naśladowców” - tak trafnie wskazał miejsce Bolesława Leśmiana w polskiej kulturze prof. Edward Balcerzan, podkreślając tym samym oryginalność i niezwykłość jego dzieła.
W tym roku obchodzimy 140. rocznicę urodzin poety i 80. rocznicę jego śmierci. Z tej okazji nasz księgozbiór wzbogacił się o pracę prof. Jacka Trznadla „Kalendarium Leśmianowskie” - pierwszą publikację o życiu i twórczości Leśmiana w układzie chronologicznym. Ukazała się ona w roku ubiegłym nakładem Państwowego Instytutu Wydawniczego. Autor we wstępie podkreśla, że wiemy o poecie niewiele – jego biografia pełna jest luk, większość dokumentów i listów zaginęła, ludzie znający go przekazywali głównie obiegowe sądy. Nie prowadził również Leśmian żadnych zapisków, dziennika, a wspomnienia córek budzą niekiedy kontrowersje. Zatem rekomendowane kalendarium będzie przede wszystkim odtworzeniem drogi twórczej. Warto również pamiętać, że Leśmian to pseudonim artystyczny wymyślony przez krewnego pisarza, Antoniego Lange, w dokumentach urzędowych twórcy i jego rodziny widnieje nazwisko Lesman. Zachowało się niewiele prywatnych zdjęć poety, zamieszczone w pracy fotografie pochodzą przede wszystkim z dokumentów. Kalendarium obejmuje nie tylko lata życia Leśmiana, zawiera również informacje o przodkach, omawia pierwszy okres recepcji po śmierci artysty do wybuchu II wojny światowej i najważniejsze fakty po 1939 roku. Uzupełnieniem jest aneks prezentujący poetę w oczach współczesnych.
Ksawery Glinka w paryskiej „Kulturze” we „Wspomnieniu o Leśmianie” pisał: „[...] posiadał Leśmian swoisty wdzięk, jakiś czar niezwykły, który zjednywał mu ludzi [...].” Mamy nadzieję, że ujęta w kolejne daty opowieść o poecie potwierdzi tę opinię, poszerzy wiedzę o jego życiu i spuściźnie literackiej.

Trznadel Jacek: Kalendarium Leśmianowskie. Życie i twórczość w układzie chronologicznym, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2016, sygnatura 44700.

Aut. E.K.


Trznadel_2017.jpg Trznadel_2017
jpg, 58 KiB, 480x853
Link    PW    Źródło
Napisano: 08.02.2017 11:35:57 , ostatnia edycja: Oborniki PBP, 08.02.2017 11:49:15
 
Szukaj w wątku
Oborniki PBP
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo