Wampiry
Redaktor
Wiadomości: 46

Jestem wieloletnią fanką wampirów wszelkiego pióra i ekranizacji. Wampirów pojawiło się w naszym świecie całe mnóstwo w ostatnich latach i cieszą się większym bądź mniejszym uwielbieniem. Pozmieniały im się również charaktery i obecnie mamy wampiry romantyczne oraz zabawne - zagubione w obecnym świecie... Osobiście uważam, że wampir jest zgoła złym i przewrotnym stworzeniem, któremu trudno zaufać.. Najbardziej podziwiam wampiry pióra B. Lumley'a z serii "Nekroskop" - złe do szpiku, o ile wampiry mają szpik.. Jacy są Wasi krwiopijczy ulubieńcy?

+2 trafny
Link    PW    Źródło
Napisano: 25.05.2012 20:05:00 , ostatnia edycja: myszy0, 25.05.2012 20:06:01
 
Właściciel
Wiadomości: 12

Wampiry to nie do końca demony, ale ich dusze są na tyle demoniczne, że mogę zaakceptować dyskusje na ich temat w naszej grupie. Niemniej jestem przekonany, że wampiry zasługują na to aby przebywać razem w swoim kręgu.

Z książkowych wampirów owe z Nekroskopa faktycznie były esencją zła, Lumley dodatkowo wyciągnął bardzo na wierzch inną ważną cechę wampirów, pomijaną niekiedy w "grzeczniejszych" książkach. Kto czytał, ten pewnie wie o czym ja mówię... :-)

A z innych gatunków - wampiry "romantyczne" to jakaś kpina z żywych ludzi... i z porządnych wampirów i demonów także.

+8 trafny
Link    PW    Źródło
Napisano: 20.06.2012 21:31:51
 
Członek
Wiadomości: 9

Ja też uwielbiam książki, w których wampiry znajdują się wyłącznie po ciemnej stronie. Myślę że przenoszenie wampirów na dobrą stronę, ukazywanie ich jako pozytywnych bohaterów zniekształca obraz z jakim te stworzenia były kojarzone od samego początku, czyli groźnych, nieokiełznanych bestii, podobnych do ludzi i nie znających litości.
Nie krytykuje także autorów, ujmujących te istoty w romantycznym świetle. Jednak osobiście wolę wampiry jako zło wcielone.

Zdecydowanie polecam fanom wampirów serię "Nekroskop", podobnie jak poprzednicy. :)😊

Link    PW    Źródło
Napisano: 29.12.2014 21:41:20
 
Szukaj w wątku
justyna.muszynska.52
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo