Tytuł: "Miasto Cieni" • Autor: Michael Russell • Wydawnictwo: Sine Qua Non • Data wydania: 4 marca 2015 • Liczba stron: 384 • Ocena: 6/10 • Michael Russell – Anglik z urodzenia. Studiował literaturę angielską na Oksfordzie, później przez trzy lata pracował na farmie w hrabstwie Devon. Nabyte doświadczenie pozwoliło mu zostać członkiem ekipy tworzącej angielską operę mydlaną Emmerdale Farm. To z kolei było wstępem do kariery scenarzysty i producenta wielu programów telewizyjnych, w tym głośnych "Morderstw w Midsomer" i "Sprawy dla Frosta". • Bardzo cieszyłem się, gdy dostałem ten utwór. Delikatna, nastrojowa okładka oraz świetny opis sprawiły, że skakałem pod sufit. Jednak po pierwszych stu stronach mój uśmiech zbladł. • Książka została napisana lekkim i prostym językiem. Pomysł jest oryginalny, jednak słabo wykonany. Dzieło to zawiera dużo nudnych scen, przez które często odkładałem książkę i nie chciałem do niej wracać. Jest to pierwszy tom cyklu, więc mam nadzieję, że kolejne części będą ciekawsze. Akcja dzieje się w Irlandii i Wolnym Mieście Gdańsk w latach 30. • "Czasami ludzie muszą wiedzieć, kiedy się zamknąć". • Susan Field znika bez śladu. Jej najbliższa przyjaciółka, żydówka Hannah Rosen, zrobi wszystko, aby odkryć, jaki los spotkał koleżankę. Pomaga jej Stefan Gillespie. Osoba, która ostatni raz widziała zaginioną ucieka z kraju. Tropy prowadzą donikąd. Gdy w górach zostają znalezione dwa ciała, śledztwo nabiera tempa. Co wspólnego mają popełnione w Dublinie zbrodnie z ukrywającym się w Gdańsku lekarzem? • Stefan Gillespie to bezkompromisowy policjant oraz ojciec rozpaczliwie walczący o prawo do dziecka. Bardzo zaciekawił mnie ten bohater, gdyż biła od niego naturalność. W pewnych chwilach miałem wrażenie, że siedzi on obok mnie, a ja z nim rozmawiam. Super przeżycie! • Miasto Cieni nie zachwyciło mnie tak, jak zakładałem na początku. Książka nie wyróżnia się spośród innych thrillerów historycznych. Utwór jawi się jako chaotyczny, monotonny i bez polotu.

Tytuł: Zachwianie • Autor: Paweł Leśniak • Wydawnictwo: Zysk i S-ka • Data wydania: 19 września 2013 • Liczba stron: 352 • Ocena: 10/10 • Paweł Leśniak to 25-letni artysta pochodzący z Nowego Sącza. Jest zawodowym piłkarzem grającym na poziomie pierwszej ligi. Rysownik tworzący ołówkiem obrazy, które doczekały się już wystaw w jego rodzinnym mieście, w Domu Polskim w Wilnie czy w Chicago. Największą rozpoznawalność przyniosła mu powieść "Równowaga", która jest jego debiutem. • Druga część trylogii o Desmondzie Pearce. • Utwór jest świetny, bo: cechuje go oryginalność, kończy się tajemniczo, został napisany lekko, ma nietuzinkowych bohaterów oraz szczegółowe opisy. Jest lepszy, niż pierwsza część. Okładka jest tylko przedsmakiem tego, co czeka Was w środku książki. • "Spuszczony pies nie zawsze wraca, gdy się go woła." • Mija kwartał. W tym czasie dużo zadziało się w życiu Desmonda. Jednak czeka go krwawszy czas. Próbuje ukryć swoich przyjaciół i rodzinę przed diabłami i aniołami. Jest zmuszony, by prosić o pomoc Muriela – najsilniejszego diabła, który sprzeciwił się Lucyferowi, aby ten pomógł jemu lepiej poznać swe moce i rolę, jaką odgrywa w konflikcie. Będzie musiał stać się bezwzględny. Czy może zaufać najp­otęż­niej­szem­u zabójcy na ziemi? • "Ludzie zostali stworzeni do tego, by być kochani, a rzeczy do tego, aby być używane. Powodem, przez który na świecie panuje chaos, jest to, że rzeczy są kochane, a ludzie używani." • Desmond Pearce to dwud­zies­tosz­eści­olatek. Jest egzekutorem, który sprzeciwił się Lucyferowi. Często stawia na swoim. Tylko Kristen jest w stanie sprawić, że zmienia decyzje. Z dnia na dzień staje się coraz mocniejszy. Bez zastanowienia zabija demony. Czy jednak jest w stanie oddzielić zło od dobra? Czy umie zapanować nad diabłem, który w nim siedzi? • "Gdy założysz psu kaganiec, przestaje gryźć nie dlatego, że nie chce, tylko dla tego, że nie może." • Osobiście jestem zachwycony utworem. Dopracowany, oryginalny i polski. Polecam wszystkim, bez wyjątków. Bardzo dziękuję autorowi, który przesłał mi całą serię. To dzięki niemu mogłem razem z bohaterami przemierzać Arenę oraz towarzyszyć Desmondowi podczas walk. Zachęcam wszystkich do przeczytania "Zachwiania". Pozwólcie, aby nudne dni zamieniły się w pełne przygód chwile.

Tytuł: Księżniczka krwi • Autor: Aleksandra Dziwińska • Wydawnictwo: Warszawska Firma Wydawnicza • Data wydania: 2 marca 2015 • Liczba stron: 236 • Ocena: 9/10 • Książka została napisana lekko. Strony szybko znikają z prawej dłoni. Dla mnie minusem tej książki jest tylko okładka, ponieważ uważam, iż kobieta, która na niej jest, nie powinna być, gdyż psuje tajemniczość utworu. Bardzo udany debiut autorki. Księżniczka krwi podzielona jest na trzy części: przed, w trakcie i po treningu. Zawiera trzydzieści rozdziałów oraz epilog i dodatek. • Główna bohaterka staje przed trudnymi wyborami. Musi zdecydować, czy chce objąć tron (jest pierwsza w kolejce), czy odpuści go swojemu wrogowi numer 1 - Veronice. Kategorycznie nie chce stać się królową, bo boi się, że zostanie odebrane jej dzieciństwo. Przez przewodniczącą Rady Wampirów opuszcza swój dom. Trafia do... Polski. Przechodzi tam szkolenie. Poznaje swoją rodzinę oraz Eda (to znaczy Edwarda), który nie wierzy, kim jest. Czy uda się jej nie dopuścić Veroniki do ślubu z tatą? Czy zdoła wydać wyrok śmierci na zabójcę matki? • Alexandra Artemida Drakula Dark gra pierwsze skrzypce w tym utworze. Jest trzynastoletnią dziewczyną, która przeżywa zwariowane chwile z przyjaciółkami. Ma dziwne marzenie... chce pójść do szkoły, na co nie pozwala jej ojciec. Jest pierwsza w kolejce do tronu. Została obdarzona dużym poczuciem humoru. Z jednej strony jest (no, może stara się) być uprzejma i miła, a z drugiej potrafi zamienić się w krwiożerczego wampira, który stawia na swoim i za wszelką cenę chce obronić rodzinę i przyjaciół przed złem. • Jestem pozytywnie zaskoczony utworem. Znów przekonałem się, że nieznane nie znaczy złe. Mam nadzieję, że autorka zacznie pisać kolejne książki, bo wychodzi jej to świetnie. Utwór jest na pewno dla młodzieży. Jeśli chcesz spędzić parę wieczorów z dobrą książką, sięgnij po Księżniczkę krwi. Na pewno się nie zawiedziesz.

Tytuł: Piromani • Autor: Emilia Teofila Nowak • Wydawnictwo: Sorus • Data wydania: 9 kwietnia 2015 • Liczba stron: 250 • Ocena: 8/10 • Emilia Teofila Nowak wychowała się w Nowym Tomyślu, obecnie uczy się, pracuje i rozwija w Poznaniu. Self-made woman z zamiłowaniem do prozy Johna Irvinga, czerwieni i utworów Florence + The Machine. Prowadzi popularnego bloga o kulturze: www.fabryka-dygresji.blogspot.com • Utwór został napisany lekko. Autorka bardzo ciekawie opowiada historię, która uświadamia nas o różnych problemach współczesnego świata. Trochę sceptycznie podchodziłem do tej pozycji ze względu na tytuł (poczytajcie sobie o piromanii na Wikipedii). Na szczęście pierwsze strony książki rozwiały moje obawy. Powieść ta poruszyła pewną część mnie, za co dziękuję Pani Emilii. • Lidia jest zwykłą studentką filologii polskiej. Nagle wszystko się zmienia. Dopiero co uciekła przed psychopatyczną współlokatorką, a już musi stawić czoła uczelni. Jej znajomi również nie mają łatwo: Czesław stara się zmierzyć z własną orientacją seksualną, Szoszana – pierwszą miłością, a Piernik po prostu próbuje niczego nie spierniczyć. Czy wszystko wróci do normalnego stanu? Czy dadzą sobie radę z problemami? • Główną bohaterką jest Lidka. Jak już wspomniałem studiuje filologię polską. Jest niespełnioną pisarką, niepotrafiącą wziąć odpo­wied­zial­ność­ za swoje czyny. Zachowuje się jak mała dziewczynka, której trzeba wszystko podać do rączki. Nie umie poradzić sobie z wieloma problemami, np. z zaliczeniem semestru na studiach. Muszę wyznać, że po części się z nią usposabiam, bo również boję się dorosłości oraz sam nie umiem poradzić sobie z niektórymi problemami. Bardzo zaintrygowała mnie ta postać i na pewno na długo zapadnie w mojej pamięci. • Reasumując, udany debiut. Szczególnie polecam tę książkę młodzieży, gdyż wydaje mi się, iż warto jest dowiedzieć się, co może czekać nas w przyszłości. Być może "Piromani" uświadomią im, że życie nie jest usłane różami.

Tytuł: Ukochany z piekła rodem • Autor: Alek Rogoziński • Wydawnictwo: Melanż • Data wydania: 23 marca 2015 • Liczba stron: 272 • Ocena: 8/10 • Alek Rogoziński – z wykształcenia filolog, z zawodu dziennikarz. Przez lata związany z mediami. Karierę zaczynał w Rozgłośni Harcerskiej, potem pracował m.in. w Radiu Plus i Radiu Kolor. Od 2007 roku na stałe związany z magazynem Party. • Utwór został napisany lekkim, prostym i przyjemnym językiem. Autor umiejętnie dozuje napięcie, przez co czytelnik musi wiedzieć, co się dalej stanie. Minusem są liczne literówki, które przeszkadzają w czytaniu. • Ludzie są głupi, nie potrafią słuchać, nie potrafią myśleć, nie potrafią patrzeć. • Popularna autorka romansów zakochuje się w przystojnym fotografie. Pisarka myśli, że spotkała mężczyznę swojego życia. Razem mieszkają i przeżywają upojne chwile. Nie wie jednak, że chodziło jemu tylko o jeden przedmiot. Spotyka go za to kara, ale czy słuszna? Czy Joanna dowie się o wszystkim? • Betty jest rówieśniczką autorki, jej agentką, singielką, osobą próbującą kierować się zgodnie z rozsądkiem i rozumem, co przy swojej chlebodawczyni jest nie lada wyzwaniem. • Joanna Szmidt to najp­opul­arni­ejsz­a polska pisarka romansów, która nie potrafi zaakceptować faktu, iż ma 40 lat. Była zaangażowana w mnóstwo związków, z których każdy spalił na panewce. Zachowuje się niedojrzale, ale cóż się dziwić, skoro na Wikipedii pisze, że ma jeszcze dwadzieścia parę lat, w co zaczyna wierzyć. • Punkt widzenia zależy od tego, kto patrzy. • Książka bardzo mi się spodobała. Niektóre sceny rozśmieszyły mnie do łez. Bardzo dużym plusem jest to, że autor łączy humor z kryminałem. Gwarantuję, że nudne wieczory zamienią się w radosne chwile z domieszką grozy. Każdy musi to przeczytać! Być może dziewczynom będzie bliżej do tego utworu, gdyż bohaterowie to głównie kobiety, ale faceci też znajdą coś dla siebie.