"– Pan zamawiał kawę? – zwrócił się do niego kelner ubrany w biały fartuch. • Benjamin spojrzał na niego. Jego twarz wydawała mu się skądś znajoma. • – Tak – odpowiedział. • Spuścił wzrok i nagle zastygł w bezruchu, a jego źrenice znacznie się rozszerzyły. Już wiedział, kim był kelner. Nim zdołał się odwrócić ponownie, dwie kule wystrzelone z pistoletu przeszyły jego pierś. Z ust popłynęła krew, a oczy przybrały obraz zaskoczenia. • Jego ciało się wygięło i osunęło z krzesła. Strzał wystraszył okolicznych turystów, którzy, krzycząc, zaczęli uciekać w różne strony. Kelner schował broń i wsiadł do samochodu, który właśnie się zatrzymywał przed lokalem, by chwilę później z piskiem opon ruszyć w nieznanym kierunku." • Thomas Blake, urodzony 8 grudnia 1989 roku w Olsztynie. Od 2004 roku projektuje strony internetowe. Jest pomysłodawcą i założycielem serwisu informacyjnego Kurier Globalny.pl. Jak sam twierdzi, pisanie traktuje jako hobby. Mówią o nim, że jest ambitnym chłopakiem z ogromną pasją. Na rynku wydawniczym debiutuje powieścią Ostatni Rekrut. • Są takie książki, które musisz mieć, bo okładka bardzo ci się podoba oraz opis jest zachęcający. Ciul z tym, że nigdy nie słyszałeś o autorze i o jego dziele. Ostatni rekrut jest takim utworem. Po przeczytaniu mam mieszane uczucia, gdyż książka jest dobra, ale wydaje mi się, że czegoś w niej brakuje. Nie wiem tylko czego. Język jest prosty, a pomysł ciekawy. Kolejny dowód na to, że Polska ma dobrych, mniej znanych pisarzy. Trzeba tylko trochę w nich zainwestować. Niektóre zdarzenia, które pojawiają się w Ostatnim rekrucie, np. sposób przetrzymywania pewnej osoby pojawiały się już w literaturze. Dzieło to wydało mi się trochę przewidywalne. • Do restauracji Roberta Trumana przychodzi Karl Dertone, który składa właścicielowi propozycję nie do odrzucenia. W nocy na moście w tajemniczych okolicznościach ginie Laurence Fuble – bliski przyjaciel senatora Graff'a. Ktoś morduje z zimną krwią dwójkę homo­seks­uali­stów­ w jednym ze szwajcarskich hoteli. Wkrótce na prywatnym przyjęciu ginie senator Graff. Śledztwo prowadzi inspektor Desmond Brand, a wszystkie tropy wskazują, że zlecenia wyeliminowania senatora, który nie popierał związków homoseksualnych, dokonał płatny zabójca. opis pochodzi z okładki książki • Desmond Brand jest jednym z głównych bohaterów. To inspektor z poczuciem humoru. Jest osobą, opanowaną, która umie znaleźć nawet najmniejszy ślad. Czasem wykazywał się nieudolnością, co powodowało moje krzyki, np.: "Przecież logiczne jest to, że to on zabił, więc czemu aresztujesz kogoś innego?!". Raczej nie zapamiętam tego bohatera na jakoś długo (nie jest to spowodowane tym, że ma zagraniczne imię i nazwisko). Komisarz Eclerc jest przeciwnością inspektora. Nie jest ona tak opanowany i spokojny. • Reasumując, polecam ten utwór, ale nie jakoś szczególnie bardzo. Bardziej powinien spodobać się osobom rozpoczynającym przygodę z kryminałami, niż starym wyjadaczom. Za przekazanie egzemplarza recenzenckiego dziękuję wydawnictwu Novae Res. • Tytuł: "Ostatni rekrut" • Autor: Thomas Blake • Wydawnictwo: Novae Res • Korekta: Michał Mikołajczyk • Okładka: Krzysztof Urbański • Wydanie: I • Oprawa: miękka ze skrzydełkami • Liczba stron: 291 • Data wydania: 10.09.2015 • ISBN: 978-83-7942-867-0

Termin ekspozycja ma przynajmniej pięć znaczeń. • Podobnie wieloznaczny jest każdy krok mordercy. • Remigiusz Mróz – polski pisarz, autor sześciu powieści oraz cyklu publ­icys­tycz­nego­ "Kurs pisania". Ukończył z wyróżnieniem Akademię Leona Koźmińskiego w Warszawie, gdzie uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych. W swojej twórczości sięga po różne gatunki literackie (powieść historyczna, kryminał prawniczy, science fiction), a tym, co łączy jego książki jest wartka akcja. • Znacie to uczucie, gdy czytacie książkę autora, którego wcześniejsze dzieła wgniotły was w fotel? Gdy myślicie, że nie da się stworzyć czegoś lepszego od po przedniejszych dzieł, a on zaskakuje? Tak samo miałem tym razem. Remigiusz Mróz stworzył coś, co na długo zostanie w mojej pamięci. • "– Ktoś go rozpoznał? - zapytała z uśmiechem Szrebska. • – Jeśli liczba lajków pod odpowiedzią świadczy o jej prawdziwości, to jest to nie kto inny jak Nergal ćwiczący przed następnym koncertem." • Powinna być jakaś kara dla autorów, którzy kończą swoje dzieła w taki sposób. Jest na to jakiś paragraf? Ja już muszę przeczytać drugi tom, bo jak nie to... Remigiuszu Mrozie nie traktuj tego jako groźby, lecz jako mobilizacji i zachęty do szybszego napisania drugiego tomu. Utwór został napisany prostym i lekkim językiem. Ciągle coś się dzieje, je mnóstwo intryg i zwrotów akcji. Bohaterowie zostali prześwietnie wykreowani. Myślałem, że Remigiusz Mróz nie napisze lepszej książki od Kasacji. Bardzo się myliłem. Powieść jest bardzo mocnym argumentem opowiadającym się za tym, iż młodzi pisarze za kilkanaście lat zrobią niemałą rozpierduchę na rynku wydawniczym. Nie wiem dlaczego około miesiąc Ekspozycja leżała u mnie na półce, a ja jej nie czytałem. • Pewnego ranka turyści odkrywają na Giewoncie makabryczny widok – na krzyżu powieszono nagiego mężczyznę. Wszystko wskazuje na to, że zabójca nie zostawił żadnych śladów. • Sprawę prowadzi niecieszący się dobrą opinią komisarz Wiktor Forst. Zanim tamtego ranka stanął na Giewoncie, wydawało mu się, że widział w życiu wszystko. Tropy, jakie odkryje wraz z dziennikarką Olgą Szrebską, doprowadzą go do dawno zapomnianych tajemnic... opis pochodzi z okładki książki • "Będziemy gasić pożary, gdy wybuchną." • Wiktor Forst to komisarz z pełnym bagażem doświadczeń. Jest inny niż policyjni koledzy – pełen humoru, żywiołowy, szukający nawet najmniejszej poszlaki tam, gdzie inni z góry zakładają, że nie będzie, za wszelką cenę chcący skończyć daną sprawę. Ma specjalną umiejętność wplątywania się w kłopoty. Olga Szrebska jest ambitną dziennikarką. Nie szuka tanich sensacji, tworzy ten lepszy obraz tejże profesji. Ma duże poczucie humoru. Bardzo dobrze zna się na dziennikarstwie – umie zadawać tak pytania, by rozmówca wyśpiewał jej wszystko. Czy stworzą oni 'parę', która będzie musiała zdemaskować mordercę? • W recenzji Kasacji pisałem, że musicie ją przeczytać. W takim razie w tym przypadku napiszę tak: Przeczytaliście Kasację? To tym bardziej to przeczytajcie. Prawdziwi koneserzy kryminałów zostaną zachwyceni tym utworem. Gwarantuję to. Polecam: Sebastian Czapliński. • Tytuł: Ekspozycja • Autor: Remigiusz Mróz • Wydawnictwo: Filia • Cykl: Trylogia z komisarzem Forstem • Projekt okładki: Mariusz Banachowicz • Korekta: Editio • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Liczba stron: 474 • Data wydania: 12.08.2015 • ISBN: 978-83-8075-021-0

Cztery klany. • Jedno przeznaczenie. • Erin Hunter, a właściwie Kate Cary przez 12 lat mieszkała w Szkocji, w 2004 r. wróciła do Anglii i zamieszkała w jej północnej części. Kate Cary napisała książki: "Na Wolności", "Ogień i Lód" i "Nadchodząca Burza" w pierwszej części serii Wojowników, "Świt" w drugiej serii oraz "Wyrzutek", "Wzrok" , "Mroczną Rzekę" , "Zaćmienie" oraz "Długie Cienie". Kate Cary jest również autorką serii "Bloodline", opowiadającej o wampirze Draculi. źródło • Lekko i prosto napisana historia, która porywa od pierwszej strony i trzyma w napięciu do ostatniej. Temat proroctwa, które mówi, że przybędzie ktoś, kto odmieni los innych jest już stary i nudny, jednak Erin Hunter ukazała go w inny sposób, mianowicie pierwsze skrzypce grają koty. To jest plusem tej książki. Nie zabraknie wojen, które są bardzo dobrze opisane oraz przygód. Utwór uczy wielu wartości, m.in. lojalności i przyjaźni. Gdyby książka była lekturą (według mnie spełnia wymagania dla podstawówki), na pewno przeczytaliby ją wszyscy. • Od wieków cztery klany wojowniczych kotów dzieliły las według praw ustanowionych przez przodków. Jednak jeden z nich odrzucił odwieczny porządek, stwarzając zagrożenie dla pozostałych. • Bezwzględne koty z Klanu Cienia otaczają siedlisko walecznych, choć mniej licznych kotów z Klanu Pioruna. Błękitna Gwiazda, ich przywódczyni, i jej dumni wojownicy – Lwie Serce i Tygrysi Pazur – nie poddadzą się bez walki, zdecydowani broni za wszelką cenę swoich pobratymców i młodych. • Gdy sytuacja wydaje się beznadziejna, w lesie pojawia się zwyczajny, domowy kot, o którym mówiło proroctwo i który odmieni los tych ziem. opis pochodzi z okładki książki • Oprawa graficzna jest po prostu prześwietna! Już sama okładka przykuwa uwagę i sprawia, że oczy kota mówią: "Przeczytaj mnie". W środku jest równie pięknie. • Ognista Łapa, znany również jako Rdzawy, jest głównym bohaterem. Jest zwykłym, domowym kotem. Jego życie jest beztroskie: jedzenie podsuwają jemu pod nos. Po prostu żyć, nie umierać! Nagle wszystko się zmienia. Dołącza do dzikich kotów, które same muszą o siebie zadbać. Czy da radę zostawić przeszłość? W całej książce przewija się jeszcze wielu bohaterów, którzy odgrywają większą bądź mniejszą rolę. Jeśli dobrze liczę to jest trzydzieści osiem kotów, które należą do któregoś z czterech klanów (Pioruna, Rzeki, Wiatru, Cienia,) oraz trzy spoza samodzielne. • Nie spodziewałem się, że ta książka aż tak mi się spodoba. Przeczytałem ją w jakieś dwa dni, trzy dni. Polecam szczególnie tym, którzy lubią fantastykę oraz tym najmłodszym. Jeśli chcesz, by 'porwali' Ciebie w dzicz, przeczytaj. Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu Nowa Baśń. • Tytuł: Wojownicy. Ucieczka w dzicz • Tytuł oryginału: Into the Wild • Autor: Erin Hunter • Wydawnictwo: Nowa Baśń • Seria: Wojownicy (tom I) • Tłumaczenie: Katarzyna Krawczyk • Projekt graficzny okładki: Hauptmann & Kompanie Werbeagentur • Wydanie: I • Oprawa: miękka (ze skrzydełkami) • Data wydania: lipiec 2015 (data przybliżona) • Liczba stron: 331 • ISBN: 978-83-65122-02-5

Trzecia część niezwykle intrygującej i zaskakującej powieści sensacyjnej dla młodzieży. Itch, zafascynowany chemią czternastolatek, spoglądał już nie raz śmierci w oczy. • Simon Mayo – jeden z najp­opul­arni­ejsz­ych brytyjskich prezenterów radiowych. W Radio 2 prowadzi Drivetime, którego częścią jest Radio 2 Book Club (Kącik Czytelnika Radio 2). Jest wspó­łpro­wadz­ącym­ programu Kermode and Mayo’s Film Review w BBC Radio 5 Live. Mieszka w Londynie. • Lekko i prosto napisana książka, która trzyma w napięciu do ostatniej strony. Najlepsza część z serii przygód Itcha! Już sama okładka wywołuje ekscytację i chęć zagłębienia się w fabułę. A uwierzcie mi, że jest ona prześwietna. No po prostu takie młodzieżówki powinno się pisać. Muszę wspomnieć jeszcze o licznych zwrotach akcji. Ogólnie dzieje się bardzo dużo i ciężko jest przestać czytać, a jak już dojdzie się do końca, to chce się tylko płakać, bo nie ma kolejnej części i nie wiadomo, czy będzie. • Itch to zwykły chłopak, który ma niezwykłe hobby – kolekcjonuje pierwiastki układu okresowego. I wpada przy tym w poważne tarapaty. Tym razem Itch zmaga się z zagadką wybuchających banknotów i zniszczonych zabytków. I wpada prosto w pułapkę. Chłopak zdaje sobie sprawę, że jemu i jego najbliższym grozi śmiertelne nieb­ezpi­ecze­ństw­o. Musi odnaleźć swojego największego wroga, który pragnie zemsty… opis pochodzi ze strony Lubimy Czytać • Nie przepadam za bardzo za chemią. Nie rozumiem tych wszystkich wiązań, nie wiem, jakie skróty mają dane pierwiastki i gdzie znajdują się one w układzie okresowym pierwiastków. Na szczęście w książce Itch. Mieszanka wybuchowa nie jest potrzebna taka wiedza, gdyż wszystko dostajemy podane na tacy. • Itch to nastolatek z bardzo oryginalnym zain­tere­sowa­niem­ (jak na jego wiek), mianowicie pasjonuje się chemią, dokładniej mówiąc: zbiera pierwiastki. Ma ich już bardzo dużo. Jest bardzo wysokim nastolatkiem. Niestety nie może cieszyć się spokojnym życiem. Nie dość, że w szkole nie ma przyjaciół i znęcają się nad nim dwie osoby, to odkrywa pierwiastek, który zrobi niemałe zamieszanie. W tej części ma jeszcze nieb­ezpi­eczn­iejs­ze zadanie do wykonania. Czy się jemu uda? Czy wyjdzie cało? • Reasumując, bardzo polecam ten utwór jak i wcześniejsze części. Są to bardzo dobrze napisane młodzieżówki, które uczę wielu ważnych wartości. Mnie się bardzo spodobały. Dziękuję wydawnictwu Zielona Sowa za przekazanie książki do recenzji. • Tytuł: Itch. Mieszanka wybuchowa • Tytuł oryginału: Itchcraft • Autor: Simon Mayo • Wydawnictwo: Zielona Sowa • Seria: Itch (tom 3) • Tłumaczenie: Patryk Gołębiowski • Korekta: Jadwiga Przeczek • Projekt okładki: www.blacksheep-uk.com • Zdjęcie na okładce: © Getty Images • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Liczba stron: 464 • Data wydania: 29.04.2015 • ISBN: 978-83-7983-127-2

Seksbiznes, czerwony rynek i tajemnice z przeszłości w mistrzowsko skonstruowanym kryminale. • Joanna Opiat-Bojarska – poznanianka, absolwentka tamtejszej Akademii Ekonomicznej. Prowadzi firmę działającą na rynku nieruchomości. Miała napisać tylko jedną książkę, niestety wpadła w uzależnienie. W kryminale czuje się jak ryba w wodzie. Koneser jest jej siódmą powieścią. • ” Idealna prostytutka to gejsza… Wiesz, taka, co zrobi masaż, pogada, sprowokuje i zapewni upojne, zmysłowe doznania. Gejsza, a nie śnięta królewna. • Nie spodziewałem się aż tak dobrej książki. Jest to lżejsza wersja kryminału. Skojarzyło mi się z Camillą Läckberg, która też tworzyła wersje light kryminałów, gdzie oszczędzała nam opisów, które tak naprawdę można było przedstawić jako mrożące krew w żyłach. Lekki język sprawia jakby kartki same się przewracały. Temat w literaturze pojawia się dość ciężko, ale autora ukazała go w ciekawy sposób. Dużym plusem jest to, że Joanna Opiat-Bojarska opisuje 'swój teren', tj. akcja nie dzieje się gdzieś w Ameryce, tylko w jej rodzinnym mieście. Dzięki temu dostajemy taką prawdziwość, gdyż będąc w Poznaniu będziemy mogli poruszać się po ulicach, gdzie był jakiś pościg itp. Pojawia się również wątek miłosny, który odgrywa bardzo dużą rolę. • Wakacyjny spokój mieszkańców Poznania burzą makabryczne odkrycia. W odstępstwie kilku dni w lesie zostają odnalezione szczątki kobiety, a na terenie starego pruskiego fortu wypatroszone ciało mężczyzny. • Obie sprawy prowadzi zgrany policyjny duet: doświadczony Burzyński i niepokorny Majewski. Przy ciele mężczyzny odnajdują wiadomość od mordercy. W poszukiwaniu odpowiedzi na mnożące się pytania pomaga im chłodna i zdystansowana antropolog sądowa Anita Broll. • Tropy wiodą w stronę bezlitosnych handlarzy żywym towarem... • Tymczasem tajemniczy mężczyzna o osobliwych potrzebach chce, by oczy całej Polski zwróciły się na niego. opis pochodzi z okładki książki • ” Chodził po świecie już ponad trzydzieści osiem lat i wiedział, że w życiu nie zawsze prawda jest najważniejsza. Czasem cenniejszy jest spokój. • Przemysław Burzyński - policjant z dużym stażem; prywatnie ojciec i mąż. Przechodzi trudny okres w swoim życiu. Ma duże poczucie humoru, twardo stąpa po ziemi. Przeciwieństwem jest jego zawodowy partner – Michał Majewski. Jest on młodszy, nie ma stałej partnerki życiowej, lubi się zabawić, jest zabawny.. Często daje się ponieść fantazji i swoim przekonaniom. Warto zwrócić także uwagę na Anitę Broll, która wydaje się osobą zamkniętą, oddzielającą się murem od mężczyzn i chłodną. W pełni oddaje się pracy, przez co nie ma czasu na kontrolowanie swojej (wprawdzie pełnoletniej) córki. Jest ona ciekawą i tajemniczą postacią. • Bardzo spodobała mi się ta książka. Polecam szczególnie kobietom ze względu na łagodność (wiem, że są osoby płci pięknej, które wolą mocniejsze wrażenia). Polski utwór mający zadatki na sukces za granicą. Za możliwość przeczytania tej książki dziękuję wydawnictwu Czarna Owca. • Tytuł: Koneser • Autor: Joanna Opiat-Bojarska • Wydawnictwo: Czarna Owca • Projekt okładki: Magda Zawadzka • Zdjęcia na okładce: © isoga / Shutterstock oraz © Serov / Shutterstock • Korekta: Maciej Korbasiński oraz Elżbieta Steglińska • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Data wydania: 18.03.2015 • Liczba stron: 348 • ISBN: 978-83-8015-039-3