Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
kkarwacka

Czytając Synowi książki zawsze jestem tuż przy nim. To nasze wspólne chwile. Czytanie nie jest wyłącznie sposobem na zabicie czasu czy poznanie świata; przede wszystkim to poznawanie własnego Dziecka jest dla mnie absolutnie kluczowe. Kątem oka podpatruję jego reakcje. Doświadczam niemal na sobie na sobie zmian w jego dziecięcym ciele: czuję napinanie wewnętrznych strun i symfonię emocji grających mu w duszy. Ten Mały Człowiek to najwspanialsze dzieło stworzenia - a ja mam zaszczyt móc go z uwagą i fascynacją odczytywać.

Czytam też samej sobie. Dla rozrywki, poznania lub ubogacenia duchowego. Potrafię docenić każdy typ książki, jeśli dzieło jest dobre, zapada w pamięć i zostawia we mnie choćby swoisty wodny znak. Sięgam też po te, które pozornie kaleczą czytelnika. To nieoceniona kuracja dla niegdyś zmartwiałej duszy. Parę wybitnych książek prze­wart­ości­ował­o mój system wartości i sprawiło, że zmieniłam sposób postrzegania świata. Lektury otwierają mnie na świat. Dzięki nim jestem, kim jestem i gdzie jestem. Świat znów potrafi mnie zdumiewać.

Jednak wciąż to kiążka, która otwiera przede mną moje Dziecko i mnie samą, która scala nasze myśli i jednoczy we współodczuwaniu, pozostaje dla mnie czymś najcenniejszym, co mogę nam ofiarować w prostocie życia; wspólna lektura to najbardziej wartościowy prezent.

Najnowsze recenzje
1 2 3 4 5
...
78
  • [awatar]
    kkarwacka
    Bardzo fajna książeczka.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Och, co za wspaniała, nietuzinkowa wyszukiwanka! Ta obrazkowa książka bez słów nie jest kolejną tego typu pozycją na rynku, zdecydowanie nie. Absolutnie świeży, nieoczywisty pomysł obrazków, na których aż roi się od abstrakcji i komedii, był samodzielnym wyborem mojego dziecka - jak się okazało, doskonałym. Młody Czytelnik za samodzielnym spędzaniem czasu nad książką nie przepada, tymczasem tę przejrzał od początku do końca świetnie się bawiąc. Dorośli też trochę się pośmiali. Słowem - super pozycja :)
  • [awatar]
    kkarwacka
    Książeczka dla najmłodszego odbiorcy, ale Młodemu Czytelnikowi lat 6 również przypadła do gustu. Historia jest opowiedziana w sposób prosty, niemal obrazkowy i zachęca dziecko do aktywizacji.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Prawdopodobnie to przez tłumaczenie książka nie jest do końca spójna a padające twierdzenia czasem maja dziwna konstrukcję, ale to i tak świetna baza do poprowadzenia wielu ważnych rozmów z dzieckiem.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Nie trafiła do mnie ta książka, choć z ogólnym przekazem się zgadzam. Nie podoba mi się jej konstrukcja, jakby na siłę napompowana, z powtórzeniami i zapowiedziami "co odkryjemy w następnym rozdziale". Trochę masło maślane i dużo zadań do wykonania z pisaniem - wielu ludziom tego typu ćwiczenia pomogą, do mnie nie przemawiają.
Ostatnio ocenione
1
...
132 133 134 135 136
  • Sońka
    Karpowicz, Ignacy
  • Kucając
    Stasiuk, Andrzej
  • Papusza
    Kuźniak, Angelika
  • Cyganie w Polsce
    Ficowski, Jerzy
  • Kamień na kamieniu
    Myśliwski, Wiesław
  • Demony cudzego strachu
    Ficowski, Jerzy
Należy do grup
  • [awatar]
    las_w_nas
  • [awatar]
    Montessori

Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo