"Shinrin-Yoku" to genialna pozycja, która łączy w jednej pozycji poradnik, powieść i książkę pełną aforyzmów i złotych rad. Jest to zdecydowanie wartościowa książka, szczególnie w obecnych czasach. • Świat pędzi w dokładnie nieznanym nam kierunku, my pędzimy praca - dom, dom - praca, łączy nas rutyna, korki i brak czasu. A gdyby tak zatrzymać się na chwilę i zobaczyć, że mamy pewien stały, zawsze istniejący i nie przemijający element życia jakim jest środowisko, do którego, niektórzy nie przywiązują większej uwagi. Dla mnie ta książka to swego rodzaju kodeks, który powinien być w każdym domu. Ja mam to szczęście, że mieszkam bardzo blisko lasów, dla mnie to nieodłączny element życia, ale wiem, że w miastach jest to trudne do zrealizowania, dlatego też dr Qing Li radzi, jak sprawić, żeby chociaż namiastkę lasu i przyrody mieć obok siebie. Uważa, że każdy człowiek powinien otaczać się roślinami i zielenią, na spacer udać się do parku albo lasu, rozpocząć aktywnie spędzać czas na powietrzu. To zdecydowanie dobre dla naszego zdrowia fizycznego, ale i psychicznego. Dodatkowym dużym plusem jest wydanie książki. Twarda oprawa, cudowne zdjęcia, które przybliżają nam cudowny świat i pokazują nieznane mi zakątki w Japonii. dr Li przekonuje, że obcowanie z przyrodą znacznie zmniejszy poziom stresu, pozwoli się zrelaksować i odprężyć. Wtajemnicza nas również w zapachy i olejki lasu, które mogą być używane jako lekarstwa. To wszystko sprawia, że książkę tę powinien poznać każdy, dla kogo ważne jest jego samopoczucie, chęć zminimalizowania szkód szybkiego trybu życia i brak czasu na zajęcie się samym sobą. Musimy jednak pamiętać, że lasu i roślin nie da się szybko odbudować, jeśli ulegnie degradacji. To na nas ciąży obowiązek dbania o środowisko i robienia wszystkiego co możliwe, aby nasze dzieci w przyszłości mogły cieszyć się jeszcze piękniejszym światem niż my mamy obecnie. Jeśli masz ochotę zgłębić tajniki ten cudownej aktywności nie wahaj się i już teraz sięgnij po tę książkę. Nikt z Was, komu zależy na świadomym czerpaniu pozytywnych korzyści ze środowiska nie będzie żałował czasu poświęconego na lekturę tego poradnika. • To bardzo ważna książka, która nie tylko pokazuje jak powinniśmy żyć, ale i jak korzystać z tego, co nas otacza jednocześnie szanując nasze otoczenie.

L.A. Casey rozpieszcza czytelnika nie tylko ciekawymi pomysłami na prowadzenie akcji, ale też zwykłymi, życiowymi problemami tak wyjątkowo niezwykłych bohaterów, jakimi są Slaterowie, co tym razem przygotowała w tym krótkim utworze? • Książka "Bracia Slater. Kane" ma swoją kontynuację w postaci krótkiego dopełnienia nazwanego jak to zwykle bywa w tym cyklu imieniem wybranki serca głównego bohatera. Aideen to życiowa miłość Kane. Wspiera go w chorobie, jednak sama staje przed trudnym wyzwaniem jakim jest ciąża, poród i późniejsze wychowywanie dziecka. To wszystko sprawia, że kobieta potrzebuje wsparcia ze strony swojego mężczyzny, a ten ciągle wraca do problemów z przeszłości, znika wtedy, kiedy ona go najbardziej potrzebuje. Czy ich związek, rodzina przetrwają kolejne przeciwności losu? Czy wreszcie poradzą sobie z minionymi wydarzeniami? Musicie koniecznie przekonać się sami! Z każdą kolejną częścią losów braci mam wrażenie, że autorka chce aby jej bohaterowie przeszli diametralną zmianę, jednak aby czytelnik miał ciągle wrażenie, że to są ci sami, polubieni przez nich ludzie. Żarty, dowcipy, pokpiwania łączone są z trudnymi sytuacjami, które mogą wydarzyć się każdemu z nas. Momentami niestety zauważyłam, że autorka ma skłonność do wyolbrzymiania błahych kłopotów do rangi niesamowitego nieszczęścia, jednak nie zaburza to ogólnej oceny książki. Seria braci Slater pokazuje, że czasem życie przygotowuje dla nas różne - czasem niebezpieczne, a momentami cudowne chwile, aczkolwiek ważne jest aby mieć koło siebie najbliższą rodzinę i przyjaciół, na których możemy liczyć nawet w najgorszym dla nas odcinku życia. Pomimo wszystkich wad całą serię zaliczam do całkiem ciekawych i wciągających. Autorka co raz, to zarzuca czytelnika nowymi tajemnicami, które rozjaśniają cały obraz fabuły i usprawiedliwia pewne działania chłopaków. • Myślę, że przygody Braci Slater porwą nie tylko mnie, ale i Was również. Czas najwyższy na nadrobienie zaległości, jeśli jeszcze nie poznaliście zawiłych losów rodziny Slaterów!

Kane'a i Braci Slater chyba Wam nie trzeba przedstawiać, a jeśli tak, to zapraszam do zapoznania się z poprzednimi recenzjami książek z tej serii. L.A. Casey niezmiennie trzyma się swojego interesującego i klimatycznego stylu. • Dla wszystkich fanów tej serii zdecydowanie to była najbardziej oczekiwana książka. Po szybkim i niespodziewanym zakończeniu "Keeli" nie mogłam się doczekać aż dowiem się co się dzieje z najbardziej doświadczonym przez los mężczyzną z rodu Slaterów. Kiedy prawda wychodzi na jaw jego relacja z Aideen zacieśnia się. Chociaż myślę, że autorka zbyt wyolbrzymiła problem, z którym miał zmagać się nasz główny bohater, jednak nie wpływa to jakoś znacząco na moją ocenę. Jak łatwo można się domyśleć, miłość Aideen i Kane'a nie będzie należała do łatwych. Wręcz przeciwnie. Kiedy demony przeszłości znowu upomną się o Kane'a. Dodatkowo stan, w którym znajduje się Aideen nie poprawia nastroju naszego tytułowego bohatera. To wszystko sprawia, że standardowo dostajemy porządną dawkę adrenaliny, miłości i ogromną ilość akcji i śmiechu z pozostałymi bohaterami z tego cyklu. Kane to była dla mnie najbardziej intrygująca postać ze wszystkich, poraniony na ciele i duszy, bojący się komukolwiek zaufać i ona, zwyczajna i początkowo nielubiana przez niego kobieta. Książka zwraca naszą uwagę na to, że czasem los lubi płatać nam figle, i zdecydowanie częściej nasze plany nie mają odzwierciedlenia w rzeczywistości. Powoli zbliżamy się do tajemnic skrywanych przez mężczyznę, a to stanowi nowy etap w związku z Aido. Wiem, że ta książka nie każdemu może przypaść do gustu, niemniej jednak warto po nią sięgnąć. Osobiście bardzo lubię takie długie cykle, w którym mogę głębiej poznać każdego z bohaterów, a nie tylko pokrótce w jednym tomie. Styl L.A. Casey jest bez większych zmian, chociaż ogólny wygląd zachowań postaci oceniam bardziej na plus. Głównym minusem tej serii jest powtarzające się dziecinne zachowanie niektórych postaci. Strasznie mnie to denerwuje, tym bardziej, że większość z nich zakłada już własne rodziny, co sprawia, że i ich postawia powinna ulec zmianie. • "Kane" jak i poprzednie części to lektura obowiązkowa dla każdego fana. Myślę, że spodoba się ona większości z Was. Nie jest to wymagająca lektura, a jednak potrafi mocno wciągnąć!

"Naturalna kolej rzeczy" to niecodzienna, niesamowita, oryginalna i mocno kontrowersyjna książka. Szczerze mówiąc przeczytałam ją już trochę czasu temu, jednak nie potrafiłam przelać swoich myśli tutaj. Dlaczego tak się dzieje? • Jest tak dlatego, że z jednej strony książka jest kolokwialnie mówiąc dziwna, z drugiej jednak, kiedy w trakcie jej lektury zaczniemy intensywnie myśleć i rozumieć to, co autorka chciała nam przekazać, okazuje się, że ta niepozorna książka ma wielkie przesłanie. Nawet teraz po czasie trudno mi zebrać myśli, dlatego przepraszam, jeśli coś pokręcę. W tym utworze poznajemy Yolandę oraz Verlę, autorka przedstawia nam je praktycznie w tym samym momencie, gdy obie, prowadzone są przez mężczyznę przez obskurne pomieszczenia, obie nie wiedzą co w tym miejscu robią, jak się w nim znalazły ani dlaczego, jednego są pewne - nie są w tym miejscu jedynymi kobietami. Dziesięć kobiet otrzymuje małe racje żywnościowe, obcinane są im włosy, zabrane ubrania i pilnowane są przez dwóch mężczyzn. Zmuszane do ciężkiej pracy fizycznej, poniżane i bite. To właśnie staje się ich codziennością. Książka przedstawia surowy obraz ludzkich słabości, krzywdzących stereotypów, które cały czas mają się dobrze, myślę, że to właśnie było celem autorki. Pokazać, jak łatwo pozbawić nas ludzi człowieczeństwa, kiedy żyjemy w zamknięciu, bez dostępu do dóbr materialnych. Jak w szybki sposób możemy ulec zezwierzęceniu i utracić szacunek do siebie i do drugiego człowieka. To trudna książka, która po jej przeczytaniu zostawia nam wiele niedopowiedzianych sytuacji i miliony myśli, które sprawiają, że doceniamy swoje życie. Nie wiem dlaczego ta książka ma tak zły odbiór na naszym rynku, bo z tego co orientowałam się w opiniach, nie były pochlebne. Myślę, że powodem tego jest to, że do takich lektur trzeba mieć więcej niż kilkanaście lat. Znajdziemy w niej również wiele niedopowiedzeń, które mają nas zmusić do refleksji nad całym celem tej specyficznej działalności. Każda z kobiet została "ukarana" za swoje dotychczasowe życie. A aby poznać dokładniejsze fakty i szczegóły, sięgnijcie po tę szokującą książkę. • Książka nie nadaje się dla każdego czytelnika, to zdecydowanie poważniejsza lektura, a nie na jedno posiedzenie. Mnie zachwyciła, a jakie będzie Wasze zdanie? Przekonajcie się sami!

Historia, którą stworzyła Anna Snoekstra ma swój początek po pożarze, który wybuchł w budynku sądu. Nieszczęśliwie ginie w nim młody chłopak, Ben. Po jego śmierci, u różnych rodzin, u progu domu, pojawiają się tajemnicze lalki. Każda z nich wzorowana jest na mieszkającą w danym domu dziewczynkę, zgadzają się kolory włosów i oczu. To wszystko sprawia, że w małym miasteczku ludzie zaczynają wpadać w panikę. Główną bohaterką jest Rose, jej siostra również otrzymała lalkę. Dziewczyna ma ambicje, aby zostać dziennikarką, jednak bez skutku próbuje zabłysnąć w świecie prasy swoimi artykułami. Kiedy opisuje co dzieje się w jej mieście, wykorzystując do tego znajomości z policjantami, jej kariera nabiera rozpędu. Myślę, że książka ta miała ogromny potencjał, aczkolwiek nie został on wykorzystany. Motyw lalek i opis, sprawił, że brałam tę książkę w ciemno. Tymczasem to, jak autorka poprowadziła całą akcję nie przypadło mi do gustu. Zbyt wiele wątków zostało rozpoczętych, a nie skończonych, a to sprawiło, że skupiałam się na wszystkim tylko nie na głównej sprawie. Aż do końca nie poznajemy kto jest odpowiedzialny za dostarczanie tajemniczych przesyłek. To akurat uważam za duży plus i zdecydowanie ogromne zaskoczenie pobudek, jakie ta sekretna osoba miała aby dawać dzieciom te specyficzne lalki. Myślę, że ta książka to dobry przykład powieści, w której występuje przerost formy nad treścią. Jakby autorka sama straciła wątki w trakcie jej tworzenia i zastępowała je kilkoma innymi. Niestety. "Córeczka" tej samej autorki wprawiła mnie w osłupienie, byłam nią zachwycona, a to "Laleczkach" tego samego nie mogę powiedzieć, a szkoda, bo ta historia rzeczywiście mogła być całkiem niezłym thrillerem, który na długi czas zostałby w naszej głowie. • Książkę polecam tym, którzy z ciekawości chcą zapoznać się z kolejną powieścią Snoekstry, jednak jeśli liczycie na dużą dawkę emocji, spektakularnej tajemniczy i efektownego zakończenia, to tutaj tego niestety nie otrzymacie.