Idealne zakończenie tej krótkiej serii. Jonathan Hickman napisał niesamowicie angażującą i stymulująca historie o … właśnie ? O czym ? • O stracie i poświeceniu , niezgodzie z samym sobą i dylemacie - czy dobro ogółu usprawiedliwia morderstwo jednostki ? I na koniec tomu czujemy niesamowitą stratę i niedosyt. Co w zasadzie dalej się stanie ? Polecam całe dwie serie Hickmana ( choć Avengers nie są tak dobrzy jak New Avengers ) i mam nadzieje że kolejne rozdziały tej historii pojawią się w placówce.

Nawet całkiem nieźle. Jest kilka fajnych scen akcji , skoków w czasie i momentów i dialogu między bohaterami. Czyli wszystko niby jest prawda ? • I tak i nie. Jednocześnie z dużym zaciekawieniem czytałem tą całą plątaninę skoków w czasie ale jednak mie porwało mnie to. Brakowało mi jakiegoś wątku czy postaci który by to wszystko spajał. I jeszcze scenarzysta bardzo mnie zniechęcił tym że próbuje robić ze swoich komiksów nie wiadomo jak odkrywcza i ambitną literaturę. Nie jest tak przez cały czas ale jest kilka takich momentów gdzie po prostu przestawało mnie to wszystko obchodzić. Nie wiem może to cisza przed burzą ?

Mimo iż nie była to łatwa lektura , jestem zachwycony. • Słyszałem opowieści jaki to pan Stanisław Lem nie jest wybitnym człowiekiem - i są prawdziwe. Bo kto inny mógł wpaść na tak świetny pomysł na książkę ? Bajki z klasycznymi elementami ( czarodzieje , rycerze ) ale przedstawione w metaliczno-futurystyczny sposób.Tylko pan Lem. Jeden z najlepszych zbiorów opowiadań jakie czytałem. W sumie nie zbytnio literacko krytycznego doświadczenia ale co tam. Czytajcie bajkowe roboty.

Skrzywdzone i nie kochane dziecko serii o Avengers. Bardzo niesłusznie . Prawda , scenariusz jest poszarpany miejscami i niektóre sceny są strasznie topornie i głupio napisane. Ale mnie to nie obchodzi. To co ten film robi wybitnie to relacje między bohaterami. Za dzieciaka oglądałem ten film masę razy i do dziś ( prawdopodobnie min. dzięki niemu ) kocham tych bohaterów.

Genialny klimat , świetna scenografia , świetni aktorzy , fantastyczna reżyseria i wybitna muzyka. Typowa dla Gibsona historia o rdzennych mieszkańcach najeżdżający przez kogoś potężniejszego. Braveheart ale z rozmachem Pasji.