Kiedy na przestrzeni bardzo krótkiego czasu, młoda osoba zostaje skonfrontowana z koniecznością ostatecznego pożegnania się z najbliższym, a przy tym sama zmaga się z własnymi demonami przeszłości, niepamięcią oraz traumami, świat zdaje się być zupełnie nieprzyjaznym miejscem. • Przed taką życiową sytuacją los stawia obarczoną wieloletnią niep­ełno­spra­wnoś­cią Blankę, która po śmierci ostatniego członka rodziny, zmuszona jest wrócić w rodzinne strony aby nie tylko dokonać ostatecznego rozrachunku z tego co po rodzinie zostało, ale może przede wszystkim aby dokonać rozrachunku z przeszłością, która w taki a nie inny sposób pokierowała życiem jej i jej najbliższych. • Tajemnicza pozytywka odnaleziona pod podłogą pokoju tragicznie zmarłej siostry, pomimo swojej wyjątkowej urody ciągnie za sobą również zupełnie niespodziewanie sekret, o którym Blanka nie miała przez wiele lat pojęcia. • Kiedy do tajemnicy pozytywki dołożona zostaje archiwalna kaseta VHS, która zostaje przez Blankę odnaleziona w magnetowidzie ojca, a która ujawnia tylko w części sekrety, które przed najbliższymi miała siostra Blanki, rodzinna historia Blanki, staje się jeszcze bardziej trudna do wytłumaczenia niż dotychczas. • Pomimo wielu ograniczeń, Blanka pomimo wszystko podejmuje próbę nie tylko zmierzenia się z własnymi demonami, które pomimo upływu wielu lat nadal żywo są w niej umiejscowione, ale również poszukiwania prawdy, która dotyczyła każdego z aspektów przeszłości, który doprowadził jej rodzinę do miejsca, w którym niestety się znalazła. • Trudne do zaakceptowania odkrycia? • Prawdy, które będzie należało przyjąć staną się dla Blanki, ogromnym obciążeniem, ale również i ostatecznym rozrachunkiem z przeszłością, której ostateczne zamknięcie tylko i wyłącznie pozwoli jej z optymizmem spojrzeć w przyszłość i spróbować zbudować ją na nowo dla siebie samej. • „Tajemnica pozytywki” autorstwa Katarzyny Grochowskiej wydanej nakładem Wydawnictwa Książnica, to ciekawa lektura obrazująca to co w powieściach obyczajowych w mojej ocenie jest najważniejsze, czyli zwykłą codzienność z jej cieniami i blaskami, które mogą stać się udziałem każdego z nas. • Zachęcam do lektury.

Brutalne morderstwo, po którym pozostają jedynie ślady zbrodni, a wszystkie poszlaki prowadzą do pary, która w chwili zdarzenia potencjalnie nie miała szans znajdować się na miejscu zbrodni, a pomimo tego wszystkie dowody niezbicie wskazują, ze to jednak oni dopuścili się morderstwa, którego ofiarą stał się ich „ Współlokator”. • Ogrom śladów, wiele poszlak i wyłaniamy się w toku prowadzonego śledztwa perfekcyjny plan działania, potwierdza tylko śledczym, że stawiane przez nich hipotezy mogą a najp­rawd­opod­obni­ej mają stosowne umocowanie w faktach. • Osobne przesłuchania jakim poddawani są zarówno Sarah jaki Marc, mają w głównej mierze potwierdzenie ustaleń śledczych, oraz jak najszybsze złamanie oskarżonych aby sprawę mona było jako rozwiązaną sprawnie zakończyć. • Pomimo rzekomej miłości i oddania pomiędzy partnerami, na pierwszy plan zaczyna mimo wszystko wysuwać się obawa o własne interesy i własne dalsze życie, a co za tym idzie w poszczególnych przesłuchaniach zaczyna się pojawiać drugie dno, które również bardzo mocno mogło mieć wpływ na działania pary. • Czy jednak obie historie, które stały się udziałem Sarah jak i Marc’a zarówno obecnie jak i w przeszłości, stanowią tylko i wyłącznie dla nich punkt zapalny bieżących wydarzeń. • Jakie drugie dno przyjdzie odkryć czytelnikowi biorąc udział w dochodzeniu, z jakiego powodu, jak i przez kogo i czy ostatecznie faktycznie „ Współlokator” został pozbawiony życia…? • Prześwietny, trzymający w napięciu, mega interesujący i z zakończeniem tak nieoczekiwanym, że wciskającym w fotel, tytuł autorstwa Linus Geschke wydany nakładem wydawnictwa Marginesy, to lektura, która zrobiła na mnie maga kolosalne wrażenie. • Już bardzo dawno nie miałam przyjemności obcować z lekturą, w której zakończenie nie było przeze mnie przewidywane przez całą fabułę lektury, a jego ujawnienie zupełnie mnie zaskoczyło i mówiąc kolokwialnie „wcisnęło w fotel”. • Z ogromną przyjemnością polecam tym samym do lektury tytuł „Współlokator”.