Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
j.stelmach
Najnowsze recenzje
  • [awatar]
    j.stelmach
    super humor ! polecam na zły nastrój :-)
  • [awatar]
    j.stelmach
    pełna humoru i radości życia książka - bez zadęcia, z typowo czeskim poczuciem humoru opowiada o powrocie potomków arystokratów do rodzinnej posiadłości z zupełnie innej rzeczywistości. Doskonała pozycja na smutne dni
  • [awatar]
    j.stelmach
    Bardzo fajna, ciekawa fabuła. Jedyne, co mnie drażniło, to brak dbałości o szczegóły np. mylenie imion i nazwisk bohaterów, przez co trzeba się domyślać, o kogo autorowi chodzi w konkretnym momencie. Jestem także z wykształcenia prawnikiem i z tego powodu irytowała mnie kompletna nieznajomość kwestii prawnych - jeśli ktoś już decyduje się na pisanie o wymiarze sprawiedliwości ( a tym bardziej niepochlebnie), to powinien zadać sobie trud poznania szczegółów działania tegoż wymiaru sprawiedliwości, tudzież skorzystać z pomocy jakiegoś konsultanta. Autor niestety tego nie zrobił i dlatego mimo generalnie fajnej fabuły powieść trąci trochę amatorszczyzną... a szkoda
Niepożądane pozycje
Brak pozycji
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo