Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
ilonamitka
Najnowsze recenzje
1
...
73 74 75
...
87
  • [awatar]
    ilonamitka
    Wow 🔥 co to była za książka🥰 • "Zakazany układ" to mocna, brutalna, szokująca, nieprzewidywalna i emocjonująca powieść o bezwzględnym świecie mafii, o zaufaniu, namiętności i uczuciach. Fascynuje, intryguje, uzależnia. Jest po prostu nieodkładalna. Bohaterowie zostali świetnie wykreowani. Historię poznajemy z perspektywy obojga bohaterów, co okazało się niezwykle intrygującym zabiegiem. Zdecydowanie trzeba powiedzieć, że na brak zaskakujących zwrotów akcji nie ma co narzekać. Dzieje się tyle, że nawet na chwilę nie ma czasu aby złapać oddech. To w jaki sposób pisarka buduje napięcie i niepokój przyprawia o szybsze bicie serca i ciarki na plecach. Oczywiście autorka zadbała też o pikantne i odważne sceny erotyczne. Jednakże wątki te są odpowiednio wkomponowane w całość i nie przysłaniają innych istotnych elementów fabuły. Końcówka książki wbiła mnie w fotel i niedługo zabieram się za drugą część. Jeśli lubicie takie klimaty, to gorąco polecam przeczytać 💞
  • [awatar]
    ilonamitka
    "(Nie)młodość" to nie jest cukierkowa opowieść. To wzruszająca, wartościowa i życiowa historia. Pokazuje prawdziwe, często smutne i trudne życie. Walczy ze stereotypami. Pokazuje, że jeśli ktoś ma już swoje lata, to wciąż może cieszyć się życiem, mieć marzenia i plany. Udowadnia, że różnica wieku i pokoleń nie przeszkadza w zawieraniu przyjaźni. Młodych często denerwuje starość, powolne ruchy starszych osób, ich złośliwość i upartość. Często młodzi nie dostrzegają, jak starsi mają wiele ciekawych rzeczy do powiedzenia i to także na temat młodości. Widzą jedynie zmarszczki. Spójrzmy na starsze osoby trochę inaczej, bo dialog między młodością a starością naprawdę jest możliwy, a szybko się okaże, że bariery znikają. A jak to mówią "Starość nie radość, młodość nie wieczność". Każdego z nas czeka starość, czy tego chcemy czy nie. "(Nie)młodość" to trzecia część z cyklu z przedrostkiem "(Nie)". Natasza Socha we wszystkich trzech częściach porusza ważne i trudne tematy, problemy i skłania do wielu przemyśleń. Polecam całą serię. Warto przeczytać 💕
  • [awatar]
    ilonamitka
    Rewelacyjna książka 🥰
  • [awatar]
    ilonamitka
    Świetna książka 🥰
  • [awatar]
    ilonamitka
    Po opisie wydawało mi się, że będzie to ciekawa książka. Ale gdy zaczęłam czytać to ledwo i z dużym samozaparciem dotarłam do połowy. Chciałam dać jej szansę, ale nie dałam rady. Przeczytałam jeszcze 4 ostatnie kartki, żeby zobaczyć jak się skończy. Dla mnie ta książka jest niezrozumiała, dziwnie napisana i w ogóle nie mogłam wgryźć się w tę historię. Mnie się nie podobała.
Ostatnio ocenione
1
...
55 56 57
...
73
  • O psie, który jeździł koleją
    Pisarski, Roman
  • Najgorszy dom
    Majcher, Magdalena
  • Znaki na niebie i ziemi
    Keller, Kasia
  • It starts with us
    Hoover, Colleen
  • It ends with us
    Hoover, Colleen
  • Nie ma jak u mamy
    Witkiewicz, Magdalena
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo