Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
eugeniusz
Najnowsze recenzje
1 2
  • [awatar]
    eugeniusz
    Cały czas zastanawiam się,dlaczego książki współczesnych autorów kryminałów (Małecki,Bonda,Ćwirlej i inni) to kolubryny liczące 450-500 i więcej stron.Czyżby autorom płacono od objętości tomu zakładając, że nie zarobią później na dodrukach,tantiemach czy innych formach wynagrodzenia w późniejszym okresie czas? Pamiętam dawniej choćby kryminały Joe Alexa, które liczyły 200-250 stron ,a które były pozbawione "opisów przyrody", opisów śniadań,kolacji czy pryszniców komisarzy i przede wszystkim wulgaryzmów, a czytało się te kryminały jednym tchem.
  • [awatar]
    eugeniusz
    Książkę czytałem z mieszanymi odczuciami. Z jednej strony byłem pełen podziwu dla wysiłku autora , który zebrał ogromną faktografię, dla dokumentacji faktów. Z drugiej strony odrzucała mnie fascynacja autora ostatnimi chwilami przed egzekucją i realistycznymi opisami samych egzekucji. Poza tym nie rozumiem, dlaczego autor z uporem godnym lepszej sprawy na siłę próbuje zdyskredytować w rozmowie osobę ostatniego kąta,wykonującego zawód usankcjonowany w tamtym czasie prawem. Zresztą odnosiłem czasami wrażenie, że odpowiedzi nie były rzeczywistymi odpowiedziami kata lecz manipulacją autora, by udowodnić postawioną przez siebie tezę, że kat to osoba doszczętnie zdemoralizowana i zdegenerowana. Dlatego za całość 1/5
  • [awatar]
    eugeniusz
    Recenzja taka sama, jak do tomu "Splątane marzenia" tej samej autorki
  • [awatar]
    eugeniusz
    Bardzo infantylna treść podana na dodatek bardzo infantylnie. Może to wina tłumaczenia, ale czasami trudno z byle czego ukręcić bat. Książka w sam raz dla trzech czwartych społeczeństwa amerykańskiego, które jest infantylne i i niedouczone.
  • [awatar]
    eugeniusz
    Jak można mówić, że to jest dobra książka. Wg mnie to czysta pornografia, a już dawniej mówili, że ten się bawi w pornografii kto inaczej nie potrafi. Ja w każdym razie nie dostrzegłem tego, co uczeni w piśmie publikujący na ostatniej stronie okładki. No,ale mi za to nie płacą.
Niepożądane pozycje
Brak pozycji
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo