Na okładce barwna twarz autorki, znanej piosenkarki, dawnej wokalistki zespołu Hey, przyciąga uwagę. • Nie jestem fanką jej piosenkarskiej kariery i pomyślałam sobie: kolejna, co prawda nie celebrytka, lansuje się ze swą biografią. • Ale ciekawość zwyciężyła po przeczytaniu recenzji na okładce książki - "ta książka to petarda" i jeszcze w różnych recenzjach : " to nie petarda, to prawdziwy dynamit", to niepowtarzalny rollercoaster", a obok tych zachwycających te : " w sumie skąd taki wszechogólny zachwyt?", "felietoniki (...) są przeciętne i często rażą rzeczywistością, banalnością, powtarzalnością myśli" i "sama książka jest o wszystkim i o niczym". • I chyba ta ostatnia ocena przekonała mnie najbardziej do przeczytania tej książki. • Barwna okładka owszem, a w "środku" kolorowe strony, wypełnione tekstem ciągłym , z kolorową też czcionką szereg stron z tylko grafiką, nawet dość ciekawą, ale są też po prostu "bazgroły" lub prawie puste strony. Często tytuły felietoników to "złote myśli" autorki. Tyle o graficznej stronie tej książki, bo to też nadaje pewnego smaczku całości. • Fabuły niestety nie ma, bo to, jak wcześniej wspomniałam, zbiór tekścików, felietoników, przemyśleń piosenkarki na otaczający ją świat. • Autorkę namówiono, by ze swoich prześmiewczych niekiedy filmików , umieszczanych w mediach społecznościowych, zrobiła opowieściowy show - relacje. • A, że piosenkarka okazała się bystrym obserwatorem tego świata - powstała całkiem dobra felietonowa relacja, w której jest prawie wszystko - wspominki z dzieciństwa i trudność w porozumieniu się z rodzicami, walka z kompleksami, których nie potrafi pozbyć się do dzisiaj, związki partnerskie, relacje z synem, showbiznes i ciągła walka z miłością do jedzenia. • Autorka prześwietla życie, szczególnie kobiet. Czyni to poprzez anegdoty, które ukazują kobiety często nieradzące sobie, niepotrafiące się odnaleźć, kobiety często błądzące. Nie potępia ich, nie wymądrza się, tylko szczerze przedstawia rzeczywistość. Sama też nie "gwiazdorzy" w osobistych wątkach , a wyziera z nich normalna kobieta, z problemami, z bolączkami jak u wielu z nas. Obok tych osobistych wątków mamy wiele o: showbiznesie, modzie, celebrytach, fobiach i snobizmie, a także o portalach społecznościowych i ich wpływie na współczesnego człowieka. • Wielość podjętych tematów wskazywałaby na to, że książka winna być grubaśna, a tu na 200 stronach /z tego jednak ponad połowa to grafika i "bazgroły graficzne"/ autorka pisze o wszystkim. A kunsztem jest fakt, że tylko "muskając" jakiś wątek, w kilku zdaniach zawiera sedno. • POLECAM tę zabawną, ale miejscami nudną, interesującą, ale czasem z męczącą grafiką i barwnością czcionki / nie zawsze dobre dla oczu/ książkę. Tytuły felietonów są pełne ironii, a w tekście trochę goryczy, ale też i spora dawka humoru i trzeźwość spojrzenia na rzeczywistość. • Książkę można przeczytać bardzo szybko, zaledwie w kilka godzin lub można czytać po kawałeczku - delektując się każdym felietonem, snując refleksje. To już wybór czytającego. • Nie jestem fanką pani Nosowskiej, ani jej dawnego zespołu Hey, ale z przyjemnością poznałam przemyślenia piosenkarki.

Ta refleksyjna, nowa powieść autorki, to lektura na jeden dłuższy wieczór. Jest to historia 40 - latki, szczęśliwej małżonki, spełniającej się w zawodzie nauczycielki języka polskiego, oddanej przyjaciółki Ali i Anki, starającej się od wielu lat o dziecko. Ale brak macierzyństwa nie jest dramatem jej życia. • Na wieść, że ukochany / w sensie też dosłownym - miała z nim romans w czasie studiów/ profesor Krzysztof jest umierający, wraz z grupą kolegów ze studiów postanawia go odwiedzić. I wtedy dowiaduje się przerażającej prawdy o przyczynie jego śmierci. Życie Małgorzaty runęło. • Od tego momentu zmienia się też fabula powieści. Początkowo lekka , czasem nawet zabawna, zwłaszcza w wątkach szkoły i Anki, zagęszcza się, staje się pełna problemów i lekkiego przerażenia. • Jak z popełnionego przed laty błędu / była już mężatką i przypadkowo na konkursie literackim w Sandomierzu spotyka Krzysztofa/ wybrnie Małgorzata? Na ile wyznana prawda przez umierającego wpłynie na dalsze jej życie i na relację z mężem? • Czy da się posklejać rozsypujący się, jak domek z kart, świat kobiety? • To od niej samej będzie zależało jak potoczy się jej dalsze życie. Na to pytanie jednak autorka nie daje jednoznacznej odpowiedzi, pozostawiając otwarte zakończenie. • Czy poznamy dalsze losy bohaterki w kolejnej części? Czy mamy sami "dopowiedzieć" historię Małgorzaty? • Styl i lekkie pióro autorki, pomimo dość refleksyjnego tematu, powoduje, że książkę czyta się szybko. Powodują to żywe dialogi, ciekawe opisy sytuacji życiowych itp. • Ciekawa jest też konstrukcja bohaterów z ich wadami i zaletami, za które ich lubimy lub ganimy. • POLECAM tę powieść o życiowych błędach i konieczności poniesienia konsekwencji ; o konieczności niepoddawania się lawinie życia, choć wydaje się, że nie można już jej zatrzymać : o miłości w chwilach zagrożenia, o którą warto powalczyć. • Życie niestety każe płacić nam za popełnione przez nas błędy - a czy uda się je naprawić to już od nas zależy.

To rewelacyjna opowieść o "matce królów", matce trzynaściorga dzieci Kazimierza IV Jagiellończyka, brzyduli, która mądrością, spokojną naturą i sympatią swej teściowej - królowej Zofii - rozkochała w sobie jednego z przystojniejszych władców ówczesnej Europy. • Powieść nie jest typową biografią, gdyż fakty historyczne często ubarwiane są fikcją literacką lub wydarzeniami obyczajowymi z późniejszych wieków np. ubieranie choinki i celebrowanie świąt Bożego Narodzenia. W Posłowiu autorka wyjaśnia te historyczne zmiany. • Narracja powieści jest trzecioosobowa, fabuła obejmuje życie Rakuszanki od dzieciństwa aż do śmierci. Styl lekki, więc czyta się z przyjemnością, tym bardziej, że obok postaci fikcyjnych odnajdujemy znane historycznie nazwiska. Tym bardziej, że to Kazimierz toczy wieloletnie potyczki z Krzyżakami, zakończone sukcesem i oddaniem zagrabionych ziem polskich. • Z przyjemnością POLECAM tę literacką biografię, fizycznie kruchej , z zniekształconą sylwetką królowej, ale w rzeczywistości silnej kobiecie, której los nie dał urody, ale zagwarantował życiowe szczęście ; miłość męża i to wiernego przez 40 lat, na którego jednak czyhały liczne pokusy; wprowadzenie na wiele europejskich tronów swe liczne potomstwo. POLECAM opowieść o kobiecie , która wiedziała, że posłuch poddanych wszystkich stanów i powodzenie, może jej tylko zapewnić znajomość języka kraju, w którym jej przyszło żyć

Sylwestrowa Noc - trzy przyjaciółki: Zuzanna, Anna i Matylda i ich noworoczne postanowienia. I oni trzej pilnie przysłuchujący się zamierzeniom dziewcząt: Zaanael, Annael i Matiel - osobista ochrona nadprzyrodzona, czyli aniołowie stróżowie. • Pomogą czy zaszkodzą? • O tym właśnie w tej lekkiej, bawiącej, czasem wzruszającej i skłaniającej do refleksji, debiutanckiej powieści autorki.

Książka ta, to debiut literacki pisarki, w którym autorka główną bohaterką czyni "kobietę z zasadami", kobietę poszukującą własnej tożsamości. • Świat Jagody jest pełen sprzeczności, rozterek i to wcale nie sercowych, samotności, choć przecież ma przyjaciół, chodzi na imprezy, ale niestety wraca sama do pustego domu. • I jeszcze - rodzice - oschli, z brakiem empatii, mający córce za złe, że nie chce wrócić do byłego narzeczonego, przekonanego, że po dłuższej rozłące /narzeczony przebywał w Stanach - jest lekarzem/ dziewczyna z otwartymi ramiona "pobiegnie" na jego egoistyczną próbę powrotu "do siebie". • Jagoda uświadamia sobie, że maska perfekcjonistki, którą przybrała dla otoczenia, wcale nie kryje silnej i niezałamującej się dziewczyny. Zaczyna dusić się w swym świecie i "brakuje jej gwiazd"/rec./ • I bohaterka podejmuje walkę, by na nowo cieszyć się naprawdę życiem. Obok niej pojawiają się mężczyźni - urlopowy Igor, pewny siebie i zarozumiały mężczyzna; przystojny barman Michał, dość nietypowy przedstawiciel swej płci i kolega z pracy Robert, zdradzony przez żonę, ale dla Jagody istniejący tylko jako przyjaciel, człowiek potrzebujący wsparcia. • Który z nich sprawi, że bohaterka znów poczuje zapach szczęścia, chęć zakochania się, potrzebę bycia blisko z drugą osobą? • Powieść ma pierwszoosobową narrację, a fabuła pełna jest ciekawych i interesujących dialogów i rozmów, a także opisów, na temat życia, sztuki, książek. • Bardzo podoba mi się styl autorki, piękna konstrukcja zdań, kunszt słowa - po prostu pięknie napisana powieść. • Krasy tej powieści dodaje też Wrocław , jego rozgwieżdżone niebo i Księżyc, miasto nocą, po którym wędrujemy z Jagodą i Michałem, wielbicielem spacerów i człowiekiem podającym dziewczynie zawsze pomocną dłoń - a najbardziej wtedy, gdy zawodzi rodzina, rozczarowana Jagodą, że odrzuca tak świetną partię, którą jest były narzeczony Wiktor, a czyni to w najpiękniejszym rodzinnym dniu, jakim jest Wigilia. • Polecam tę przyjemną powieść o problemach codzienności, o samotności, o łagodnym punkcie kulminacyjnym, który dość trudno zauważyć, ale właśnie na tym polega m.in. urok tej powieści - realna prostota.