Jeżeli, tak jak ja, lubisz poznawać mechanizmy działania ludzkiego umysłu, to daruj sobie czytanie tej • książki. Tu tego nie znajdziesz. Zasadniczo, znajdziesz kilka prostych wskazówek i pomysłów na to, jak znaleźć • i podtrzymać napęd do działania.Większość dostosowana do realiów amerykańskich. • Plusy: autor zwraca uwagę na znaczenie małych kroków i drobnych zmian, oraz własną aktywność osoby, która tych • zmian dokonuje, konsekwentne trzymanie się planów. • Minusy: autor radośnie pomija wszystko inne - różnice osobowości, okoliczności, w których przyszło komuś • funkcjonować, wpływ wcześniejszych doświadczeń i talent. Forsuje tezę, że wszystkiego można się nauczyć i • wytrenować umiejętności do pona­dprz­ecię­tneg­o poziomu, jeśli tylko włożymy w to odpowiednio dużo pracy. • Oczywista bzdura - jeśli nie masz ku temu wystarczającego talentu, nie zostaniesz np. śpiewakiem operowym, nie • ważne, ile pracy w to włożysz.Język - styl "chłopaka - swojaka" oraz liczne kolokwializmy i uproszczenia - • subiektywnie mam odczucie, że jest to traktowanie czytelnika jak osoby niep­ełno­spra­wnej­ ntelektualnie.wszystko • możnaby streścić w maksymalnie 20 stronach - a jest ich 260!

Plusy: omówione wiele czynników wpływających na utrzymanie zdrowego umysłu, przykłady, ramowe plany działania, aby jak najdłużej cieszyć się sprawnością mózgu. • Minusy: nachalna promocja diety wegańskiej, nagonka na mięso i podtrzymywanie przestarzałych przekonań o wielkiej szkodliwości cholesterolu, przekonywanie czytelnika o szkodliwości nabiału, w tym mleka. Powyższe nie jest zgodne z najnowszymi badaniami (Instytut Żywienia i Żywności). Autorzy nie biorą pod uwagę uwarunkowań genetycznych w grupach etnicznych - mleko jest dobrze trawione przez większość mieszkańców Europy Środkowej. • Ogólnie - ciekawe, wiele istotnych informacji i wieloaspektowe podejście do problemu, ale dobrze jest skonfrontować z innymi źródłami (zwłaszcza zalecenia dietetyczne).

Niezłe. Zarówno tempo rozwoju wydarzeń jak i opisy reakcji głównych bohaterów sprawiają, że książka wciąga. Jedyne (nie licząc błędów - gdzie był korektor??!!) co można ocenić gorzej, to mała oryginalność pomysłu na "powód nieszczęść" - ale tak to już z horrorami bywa...

Polskie tłumaczenie tytułu wprowadza w błąd. W tytule oryginalnym nie ma mowy o neurologii - i słusznie, bo jest jej tyle, co na lekarstwo - homeopatyczne. Książka traktuje o roli buddyjskiej medytacji i treningu uważności w leczeniu uzależnień. Nie zawiera żadnych konkretnych wskazówek, jak samodzielnie zastosować te metody.

Niezłe. Wciągająca intryga, interesujący bohater i spostrzeżenia odnośnie polityki i polityków z którymi trudno się nie zgodzić :) • Dlaczego nie 5 gwiazdek? Bo brak jakiegokolwiek sensownego wyjaśnienia, jak jednostka mogłaby skutecznie doprowadzić do pojednania dwóch religii - przedstawiona na końcu propozycja zaskakująco naiwna - w połączeniu z poprzednimi spostrzeżeniami na temat ludzi, ich możliwości i motywacji. • Pomimo tego - warte przeczytania i zachęca do sięgnięcia po następna powieść z Kubą Kanią w roli głównej.