Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
Biblioteka Kraków
[awatar]
Biblioteka Kraków
Rodzaj: Biblioteki publiczne
Telefon: 12 61 89 100
Województwo: małopolskie
Adres: Plac Jana Nowaka Jeziorańskiego 3
31-154 Kraków
E-mail: administracja@krakowczyta.pl

GODZINY OTWARCIA

Informacje na temat zmiany godzin otwarcia filii Biblioteki Kraków znajdują się na stronie Biblioteki Kraków

1 stycznia 2017 roku z połączonych czterech niezaleznych sieci bibliotek dzielnicowych: Nowohuckiej, Krowoderskiej, Podgórskiej i Śródmiejskiej powstała Biblioteka Kraków - samorządowa instytucja kultury Gminy Miejskiej Kraków.

Misją Biblioteki Kraków jest zapewnienie powszechnego dostępu do różnorodnych zbiorów bibliotecznych, a także dostarczenie wysokiej jakości usług skierowanych do wszystkich grup użytkowników; szczególnie dzieci i młodzieży oraz osób z niep­ełno­spra­wnoś­cią. To również inspirowanie i wspieranie rozwoju intelektualnego, podejmowanie działań na rzecz zwiększenia obecności książki w życiu społecznym mieszkańców Krakowa i podnoszenie ich kompetencji czytelniczych, a także ochrony dziedzictwa kulturowego i literackiego Krakowa.

Strona internetowa

Najnowsze recenzje
1 2 3 4 5
...
65
  • [awatar]
    Biblioteka Kraków
    Jeśli Ty sam lub Twoje dziecko nie lubicie czytać, koniecznie sięgnijcie po pozycję Książka, dzięki której pokochasz książki. Nawet jeśli nie lubisz czytać ze Złotej Listy Fundacji ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom. Autorką jest Francoize Boucher, która pisze i ilustruje dla młodych ludzi książki o czytaniu, rodzicach, przyjaźni i miłości. Prezentowana pozycja to zabawna lektura, której autorka znalazła kilkadziesiąt powodów, dla których warto czytać. Dowiemy się na przykład, że książka się nie psuje, czytać można niezależnie od pogody i miejsca przebywania, dzięki książce możesz poczuć tysiące emocji, nigdy nie zgubisz pilota do książki, książka może być lampą rozświetlającą pytania, które sobie zadajesz, książka jest lepsza od królika, bo nigdy nie znajdziesz jej zdechłej w klatce, a naprawdę głupia książka przyda ci się do zrobienia statku lub konfetti. Autorka przedstawia książkę jako coś, z czym warto obcować. Zachęca: czytajcie, a poszerzycie swoje horyzonty, z czytania płyną same korzyści, czas spędzony na czytaniu jest bezcenny! Książkę Francoize Boucher czyta się bardzo szybko. Komiksowe ilustracje, dymki dialogowe, różne czcionki i barwy na każdej rozkładówce sprawiają, że świetnie się bawimy i mimowolnie przyswajamy rady autorki. To mądra zachęta do czytania książek dla całej rodziny, zwłaszcza dla młodzieży. Polecam! • Halina Biniek
  • [awatar]
    Biblioteka Kraków
    Czasem lubię wyobrażać sobie różne warianty życia – co by było, gdybym dokonała innego wyboru. Pewnie dlatego jednym z moich ulubionych fi lmów jest Efekt motyla (2004). W związku z tym nie powinien dziwić fakt, że postanowiłam sięgnąć po książkę Matta Haiga (znanego w Polsce przede wszystkim ze swoich świątecznych opowieści dla dzieci) Biblioteka o północy. Nora Seed – główna bohaterka powieści – ma wrażenie, że jej życie się rozpada. Kobieta traci pracę, czuje, że nikt jej już nie potrzebuje. Na skutek pewnego splotu okoliczności trafi a do tytułowej biblioteki i dostaje możliwość wypróbowania równoległych żyć, w których podejmuje zupełnie inne decyzje niż te, których potem bardzo żałowała. Kto z nas nie chciałby otrzymać • takiej szansy? Trafić do dowolnego momentu swojego istnienia, aby naprawić to, co wydaje się kłaść cieniem na reszcie egzystencji. Może w innym życiu czeka prawdziwe szczęście? Aco będzie, jeśli okaże się ono pasmem rozczarowań? Autor stworzył niezwykłą historię, w której smutek, żal, niedocenienie i brak wsparcia w realizacji marzeń budują mroczną rzeczywistość przepełnioną wszechogarniającą rozpaczą. Jest to równocześnie pełna nadziei opowieść o wybaczeniu, poszukiwaniu siebie, własnej drogi i sensu istnienia, o dojrzewaniu do pozwolenia sobie • na szczęście i na myślenie o sobie. Przy całej powadze tematu, jaki porusza Haig, jego książkę czyta się z lekkością i prawdziwą przyjemnością. To jedna z tych lektur, które zmuszają do refl eksji, bo jeśli głębiej się nad tym wszystkim zastanowić, to nic nigdy nie jest dla nas dostatecznie dobre. A może jest tak, jak ma być? • Anna Ochenkowska-Olczak
  • [awatar]
    Biblioteka Kraków
    Rodzice często zmagają się z tym, że ich dzieci nie chcą jeść. Wymyślają niesamowite kanapki, pięknie wyglądające dania, które – mimo że smaczne – niestety nie przypadają pociechom do gustu. Właśnie trafiłam na książkę dla wszystkich tych, którym ten problem nie jest obcy – Ugotuj mi bajkę! autorstwa Majdy Koren. Zastanawiacie się, co zrobić, by niejadki zaczęły jeść? Sprawa jest prosta: trzeba ugotować im bajkę! Właśnie taką metodę stosuje mama pewnego króliczka. Serduszko, bo o nim mowa, nie pałał zbytnią chęcią do jedzenia, dlatego pewnego razu mamusia zapytała synka, co mu przyrządzić. Może • jest coś, co sprawiłoby, że zjadłby to ze smakiem? Odpowiedział, że chciałby, aby ugotowała mu bajkę. Niewiele myśląc, mama zabrała się do pracy i tak powstała pierwsza zupa-bajka. Niestety składniki, które dodała do potrawy, spowodowały, że wyskoczył z niej smok. Nie spodobało się to króliczkowi, przestraszył się i nie zjadł obiadu. • Sytuacja powtórzyła się jeszcze kilka razy. Mama jednak nie poddawała się i tworzyła kolejne potrawy. Czy znalazła odpowiednie składniki do ugotowania właściwego dania? Nie będę nic zdradzać, przeczytajcie sami – daję słowo, że warto! Opowiadanie jest intrygujące, zabawne • i napisane przystępnym językiem. Dodatkowym atutem są rewelacyjne ilustracje Agaty Dudek. A może po lekturze tej książki także Wy ugotujecie bajkę, która zasmakuje nawet najbardziej wybrednemu • niejadkowi? • Anna Jędrzejewska
  • [awatar]
    Biblioteka Kraków
    Jeśli jesteś mugolem, nie czytaj tej książki! To z całą pewnością pozycja dla kogoś, kto potrafi odnaleźć odrobinę magii nawet w najbardziej prozaicznych czynnościach i przedmiotach, a przede wszystkim we własnym sercu. Kordelia Hatmaker postawiła przed sobą • kilka „odrobinę” skomplikowanych zadań, takich jak odnalezienie zaginionego na morzu ojca, pogodzenie zwaśnionych rodów i zapobieżenie wybuchowi wojny angielsko-francuskiej. Wydaje się, że dziewczynka jest w beznadziejnej sytuacji – bo cóż może zrobić jedenastolatka w obliczu • królewskich intryg czy zatopionego podczas sztormu statku?! Jednak dziewczynka pochodzi z długiej linii mistrzów kapelusznictwa, którzy przy pomocy magicznych przedmiotów, roślin i artefaktów tworzą • czarodziejskie nakrycia głowy pomagające w osiągnięciu określonych celów. Na przekór rozsądnym radom dorosłych Kordelia postanawia rozwiązać kilka problemów i zagadek z pomocą dwójki przyjaciół. Jej • intuicja, wiara, odważne serce i odrobina magii sprawiają, że historia przybiera nieoczekiwany obrót. Autorką książki jest znana dotychczas ze swoich kreacji aktorskich Tamzin Merchant, artystka, która pierwotnie miała odgrywać rolę Daenerys Targaryen w serialu Gra o tron. Piękną okładkę oraz ilustracje stworzyła Paola Escobar. Dokładnie 399 stron, które liczą Kapelusznicy, „połknęłam” w nieco • ponad trzy godziny, odrywając się tylko na moment, aby zaparzyć kolejny kubek herbaty. Jeśli Twoje dziecko (lub Ty) kocha magię, to serdecznie polecam. • Anna Szczerbowska
  • [awatar]
    Biblioteka Kraków
    Jak wymazać z pamięci niewygodne i straszne wspomnienia? Wystarczy dać się „oprawić”. W świecie opisanym w powieści Bridget Collins Księgi zapomnianych żyć tym właśnie zajmują się oprawiacze – wymazywaniem wspomnień, tworzeniem z nich ksiąg, powieści i opowiadań. Ból i cierpienie zamykane są w książkach, tak by już nie raniły, nie wracały i zostały zapomniane na zawsze. Czy jednak da się żyć bez wspomnień, nawet tych najgorszych? Powieść ukazuje świat, w którym książki wywołują strach i przerażenie, stanowią sposób na łatwy zarobek, są także wykorzystywane do niegodziwych poczynań. To właśnie w takich realiach przyszło żyć bohaterom: Emmetowi i Lucianowi. Fabuła książki została podzielona na trzy części. W pierwszej poznajemy historię • Emmeta, któremu życie upływa na uprawie roli i pomocy rodzicom w gospodarstwie, do czasu kiedy niespodziewanie zapada na tajemniczą chorobę.To zmusza go do opuszczenia domu i rozpoczęcia pracy u oprawiaczki Seredith. Wtedy na drodze Emmeta staje Lucian, bogaty chłopak, syn właściciela fabryki. Druga część jest retrospekcją • i ukazuje wydarzenia, które doprowadziły do spotkania bohaterów. Trzecia stanowi kontynuację przerwanego wątku i powrót do teraźniejszości, jednakże widzianej oczyma Luciana. Księgi zapomnianych żyć to opowieść o przyjaźni przeradzającej się w coś znacznie głębszego, zakazanego, o czym chce się lub musi zapomnieć. To także opis walki o utracone wspomnienia. Czy jednak da się odzyskać coś, co zostało już utracone? Ciekawa konstrukcja powieści oraz barwny • język sprawiają, że książka dosłownie czyta się sama. • Anna Jędrzejowska
Ostatnio ocenione
1 2 3 4 5
...
37
  • DyrdyMarki
    Niedźwiecki, Marek
  • Baba Jadzia z parteru
    Gałka, Dominika
  • Pudło
    Olszewska, Nina
  • 27 śmierci Toby'ego Obeda
    Gierak-Onoszko, Joanna
  • Magiczny słoik
    Williamson, Lara
  • Selfie ze stolemem
    Kochański, Krzysztof
mrewekant7
olgabom
basiap1402
labasia62
grzegorz.adam.stadnik
ewka_dt
agata.staniak
matbudny
kagepatko
dabrowska.gabi9
Fel
kajci72
rplaminiak
joanna0607
jfetera77
agnieszka47
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo