• Chcesz wiedzieć co jest Chick? Koniecznie przeczytaj ten pełen prostoty poradnik amerykańskiej blogerki, zainspirowanej francuskim życiem. 10-cio elementowa garderoba, niemożliwe? Celebrowanie posiłków. "Niewidzialny" makijaż. Bądź tajemnicza. To tylko jedne z nielicznych porad, z którymi warto się zaznajomić, aby być Chic.
    +4 trafna
  • Madame Chic to francuska pani domu, która zawsze wygląda odpowiednio do sytuacji, jej dom jest zawsze posprzątany i gotowy na przyjmowanie gości, każdy posiłek, nawet skromny, jest dopracowany w każdym szczególe, a czas poświęcany rodzinie upływa na wspólnych rozmowach i delektowaniu się ugotowanymi przez nią potrawami. Do tego uporządkowanego świata przyjeżdża pewnego dnia młoda Amerykanka – przyzwyczajona do snucia się po domu w rozciągniętych dresach, telewizora stanowiącego tło dla każdej czynności i podjadania na kanapie różnych przekąsek. Co wyjdzie ze zderzenia tych dwóch światów? Całkiem ciekawy poradnik. "Lekcje madame Chic" to rady i sugestie dla każdego, kto chce choć trochę zmienić swoje życie – uporządkować otoczenie, zadbać o siebie, rozwijać pasje i celebrować każdą chwilę. Bo przecież każdy dzień może być świętem. Polecam! am
    +2 trafna
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo