• Powiedzieć, że ten picturebook w stylu wyszukiwanki jest świetny, to może za dużo, na pewno jednak jest dobry. • Dobre jest w tej książce to, że nie ma tu miejsca na fikcję. Poznajemy char­akte­ryst­yczn­e miejsca kilku miast Polski przyciągających rzesze turystów. Nie ma mowy o snuciu domysłów; jeśli dziecko było na rynku w Krakowie, pozna, że oto na rozkładówce przedstawiony jest właśnie on. Wieliczka? Proszę bardzo. A także Lublin, Malbork, Gdańsk, Warszawa i Zakopane. Niestety, jeśli jeszcze w którymś z tych miejsc mały czytelnik nie był, to raczej przy takich ilustracjach podróżniczego bakcyla nie złapie - wszystkie charakteryzuje ta sama kreska, paleta barw i szczegóły. Kolorystyka jest przy tym dość krzykliwa i po dłuższej chwili oglądania nuży. • Miast jest raptem kilka, tekstu niewiele (i niezbyt ciekawy), więc przebodźcowanie dziecku raczej nie grozi. Ogółem radzę pozycję traktować jako krótki przerywnik od innych zabaw lub tematycznie przy okazji planowania podróży w któreś z przedstawionych miast - albo odwrotnie, już po takiej wycieczce. Rozpoznanie znajomego widoku na pewno będzie dla dziecka czymś miłym.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo