• Latem w okolice Mysiego Domku przyjeżdża cyrk. Dla Sama i Julii jest to początek wspaniałych wakacji. Co prawda przyjaciele będą musieli rozstać się na jakiś czas, bowiem Julia wraz z mamą wyruszą z cyrkiem w trasę, a Sam zostanie w Mysim Domku, jednak nie przestaną do siebie pisać. • Życie w cyrku wygląda zupełnie inaczej niż w domu. Mama Julii gotuje artystom obiady, a Julia uczy się cyrkowego fachu: sprzedaje bilety, pomaga rozstawiać wielki namiot, trenuje taniec na linie i asystuje w występie magika. Tymczasem w Mysim Domku też sporo się dzieje – Sam opiekuje się trojaczkami i bawi się z koleżanką Ellą. O wszystkich swoich przygodach napisze Julii w listach. • Mysi Domek jest projektem Kariny Schaapman, która zbudowała go jako tło dla swoich książeczek. Powstał z kartonowych pudeł i papier mâché. Niniejszy, trzeci tom przygód Sama i Julii oparty jest na wątkach autobiograficznych. Autorka odtworzyła zapamiętane z młodości namiot i wozy cyrkowe z taką samą dbałością o szczegół, jaka charakteryzuje jej poprzednie książki. Znalazły się tu pomniejszone plakaty cyrkowe, zdjęcia i listy pochodzące z jej osobistego archiwum. • US • [Link]
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo