• Tak, ta książka to jedna wielka laurka, jak to zdefiniowała jedna z moich przedmówczyni, Pani Ani, choć nie twierdzę, że Pani Ania nie jest osobą absolutnie bez żadnych skaz. Bardzo ją szanuję, szczególnie za jej obecną niep­rawd­opod­obni­e prawdziwą relację z samą sobą. Szacun!!! Książka natomiast, i to także słuszna uwaga, przywołanej już przeze mnie przedmówczyni, jest swego rodzaju materiałem edukacyjnym dla kandydatów na zawód aktora. Jestem jednak zwolennikiem takich pozycji, które koncentrują się na życiu prywatnym bohatera, oczywiście eksponującym jego zawodowe dokonania, jednak z pominięciem wielu detali dotyczących stricte kunsztu tegoż zawodu.
  • Autorka Pani Elżbieta Baniewicz włożyła ogrom pracy w • w stworzenie tego dzieła i chwała jej za to. Na plus zapisuję ogromną ilość opisanych ról aktorki, ról teatralnych i filmowych. Książka dzięki temu jest podręcznikiem dla studentów szkół aktorskich innych zainteresowanych teatrem, literaturą dramatyczną. • Niestety na minus tej pozycji zapisuję sposób przedstawienia bohaterki. Jest to jedna wielka LAURKA. • Wolałabym poznać człowieka z krwi i kości a nie wyidealizowany obraz Pani Anny Dymnej.
  • Biografia bardzo ciekawej osoby napisana niestety w stylu, który nie bardzo mi odpowiada. Przeczytała, bo lubię panią Annę Dymną i powiem szczerze, że nie dowiedziałam się nic, czego bym wcześniej o Niej nie wiedziała.
  • "Prawdziwa uczta dla wielbicieli biografii". Książka Elżbiety Baniewicz przedstawia życie prywatne i zawodowe wspaniałej polskiej aktorki ANNY DYMNEJ.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo