• Bardzo przyjemna literatura młodzieżowa. Szybko się czytało ;)
  • „Zaczytana i Bestia” jest to trzecia i jak na razie ostatnia część serii „Dawno Temu na Konwencie”. Odbiega ona od dwóch poprzednich przede wszystkim tym, że jej fabuła jako jedyna w znacznej części rozgrywa się poza ExcelsiConem. Głównym bohaterem jest tu znany nam czarny charakter serialu Vance oraz Rosie -dziewczyna, którą chłopak poznaje przypadkiem w swojej posiadłości, gdzie ukrywa się przed światem po wybuchu jednego ze swoich licznych skandali. Ani Vance ani jego nowa znajoma nie pałają do siebie sympatią, ona uważa go za zadufanego dupka znanego jedynie z kontrowersji, on przypuszcza, że dziewczyna chce tylko wykorzystać go do upublicznienia jego sekretów. Wszystko gmatwa się jeszcze bardziej gdy pod domem aktora pojawia się nagle stado reporterów…. • Wszystkie części tego cyklu oceniam na 8/10 bo uważam, że w stu procentach spełniają swoją funkcję -są lekkie, młodzieżowe, czyta się je bardzo szybko i idealnie nadają się na niewymagający poprawiacz humoru. To nie jest literatura wysokich lotów, a zabawna młodzieżówka czyli dokładnie to co autorka miała zamiar stworzyć. Polecam wszystkim, kto lubi współczesne odnośniki do baśni i ma ochotę na chwilę oddechu.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo