• Bardzo dobrze napisana trzyma w napięciu, polecam
  • Swietna, wciągająca powieść.
  • Trzyma w napięciu do samego końca - polecam!
  • Pomysł dobry, początek dość realny, lekkie pióro, ale im dalej w las tym bardziej miałam wrażenie, że główna bohaterka sama robi z siebie ofiarę. Znacząco ułatwia to mężowi, w zasadzie nie działa tylko akceptuje warunki jakie zapewnił jej oprawca. Zmęczyła mnie. Dotrwałam do połowy.
  • Dawno nie czytałam tak dobrej, wciągającej książki, zakończenie mimo, że czytane przeze mnie 5 razy, za każdym razem sprawiało, że miałam ciarki <3
  • B.A. Paris ma coś w swoich książkach. Za każdym razem niesamowicie mnie wciągają, a dzięki jej stylowi pisania zawsze czuję wskazane napięcie. Świetnie stworzona historia oraz bohaterowie, podejrzewałam mniej więcej w połowie książki co się wydarzy na końcu, jednakże zachowanie bohaterki było niesamowicie wykreowane. Polecam!
  • Niestety, ale dla mnie totalnie nie. Nie rozumiem fenomenu tej książki. Niestety sama historia zbyt banalna i miejscami mocno nielogiczna, główna bohaterka niep­rawd­opod­obni­e naiwna, a złemu mężowi brakuje psychologicznej głębi i prze­kony­wują­cego­ umotywowania popełnianych czynów. Zakończenie przewidywalne.W sumie to nie polecam, szkoda czasu.Jeden z przykładów na to, że bestsellery to dość umowne pojęcie. Ja byłam rozczarowana.
  • Wspaniała chociaż początek był dla mnie dość nudny ale dobrnełam do końca i zachwyciłam się pomysłem i fabułą. Myślę, że każdy powinien przeczytać tę książkę.
  • Poczatek ksiazki trzymajacy w napieciu, pozniej niestety napiecie stopniowo opada by na koniec stac sie zakonczeniem latwym do przewidzenia. Irytowalo mnie, ze uposledzona dziewczynka byla inte­lige­ntni­ejsz­a od glownej bohaterki. Ksiazka czyta sie szybko.
  • Super wciągająca. Pochłonięta została w w 1 dzień. Osobiście polecam
  • Pochłonęła mnie w jeden dzień ☺️ trzyma w napięciu do samego końca.
  • Niesamowita fabuła, nie można przestać myśleć o koszmarze kobiety, może trochę przesadzona no ale to w końcu fikcja!
  • Napięcie i głowa pełna pytań od samego początku, wspaniale prowadzona fabuła i wyczuwalny klimat. Układamy sobie historie, a nagle wszystko wywraca się do góry nogami. Odkrywanie życia Grace razem z kolejnymi rozdziałami rozwala serce. Zakończenie bardzo mi się podobało, idealnie skończona historia.
  • Na myśl o zakończeniu książki mam ciarki na plecach. Zdecydowanie polecam!
  • Jak dla mnie najlepsza książka B.A. Paris. I jedna z najlepszych jakie czytałam, z tej kategorii, a czytam dużo. 🤪
  • Książkę czyta się szybko, łatwo i przyjemnie. Jednak, jeśli ktoś posiada choć trochę wiedzy na temat poruszony w niej, wie że tak to nie wygląda. Nie zrobiła na mnie żadnego wrażenia.
  • Trzymająca w napięciu i nie dająca się odłożyć na potem. Chyba najszybciej przeczytana z moich książek.
  • Szczerze powiedziawszy nie rozumiem fenomenu tej książki. Fakt, zaskoczenie było w pewnym momencie, natomiast później niesamowicie mi się dłużyło, a zakończenie do przewidzenia. Wiadomo, są gusta i guściki, osobiście w mój gust książka nie trafiła.
  • Wciągająca. Trzyma w napięciu. Do samego końca nie wiadomo, co jest prawdą a co fikcją. Polecam
  • jedna z lepszych książek psyc­holo­gicz­nych­, jakie czytałam
1 2 3
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo