• To jest super książka!!! • :)
  • Ósma część "Jeżycjady". • "Pulpecja" zaczyna się w Boże Narodzenie 1991 roku. Przypomnijmy - akcja poprzedniej części, "Noelki", rozgrywała się właśnie poprzedniego dnia, czyli w Wigilię. • Tym razem główną bohaterką jest najmłodsza córka Borejków, niezwykle urodziwa Patrycja, zwana Pulpecją. Zadowolona z siebie i życia sybarytka. Bezwzględna łamaczka męskich serc. Towarzyszymy jej od dnia ślubu Idy (nie obyło się bez śmiesznych incydentów), aż do Dnia Dziecka następnego roku. • Pulpecja, uczennica klasy maturalnej, jest równie inteligentna, elokwentna i zdolna jak jej starsze siostry, jednak dość leniwa i niezbyt chętna do nauki. Tym bardziej, że w jej uporządkowanym, doskonałym życiu zaczynają się dziać niepokojące rzeczy, zaś przyczyną nieporozumień z przyjaciółką, Romą Kowalik, są oczywiście chłopcy, nieustająco zabiegający o względy Patrycji. Chociaż jeden niby zabiega, ale bardziej wydaje się kpić z pięknej dziewczyny. • Patrycja przeżywa prawdziwe męki dorastania i zakochania. Na pierwszych stronach zarzeka się, że nigdy nie wyjdzie za mąż. Zaś każdy kolejny rozdział zdaje się wywracać do góry nogami jej filozofię życiową, by w finale doprowadzić do... No właśnie, do czego - to już sami przeczytajcie. • Wspaniała książka.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo