• Jest to drugi tom zabawnej, lekkiej książki.
  • Bardzo średnia książka. Główna bohaterka Zuzanna to postać tak niezdecydowana, że aż nie mogłam tego czytać do końca. Historia się mega ciągnie. Jedynie moment sąsiada i jego przygody z poradnikiem dla kobiet spowodował uśmiech na mej twarzy.
  • Agata Przybyłek - KOBIETY WZDYCHAJĄ CZĘŚCIEJ cz. II • Kontynuacja powieści 'TAKIE RZECZY TYLKO Z MĘŻEM". • Cz.II - to kolejna doza humoru i satyry na problemy małżeńskie i życia codziennego. Znów zaskakuje zakończenie z zapewnieniem cdn. Książkę czyta się sprawnie i przyjemnie. • Główna bohaterka to barwna postać, która musi sobie poradzić z trzema mężczyznami / mężem, byłym narzeczonym i przystojnym kolegą z pracy/, którzy przez dobre serce i przypadek zamieszkali z nią pod jednym dachem; wspierać siostrę; ratować wiecznie "umierającą " matkę i poradzić sobie z wieloma innymi problemami życiowymi. • A w dodatku jest rekonwalescentką po ciężkim wypadku samochodowym - poturbowana z zemsty przez miejscową sklepikarkę. Wypadkiem Zuzy kończy się cz. I. Polecam obie części.
  • Nie wiedziałam czego spodziewać się po przeczytaniu pierwszej części. Miałam co do niej mieszane uczucia, ale druga okazała się jeszcze słabsza. • Zatrzymaliśmy się na rozpędzonym samochodzie, mściwej sklepowej i Zuzannie, w kierunku której wspomniany samochód jedzie. Tak jak podejrzewacie - dziewczyna przeżyje, a jej wybawcą okaże się Teodor, jej dawna miłość. Obydwoje wylądują połamani w szpitalu, a po jego opuszczeniu zamieszkają pod wspólnym dachem. Jak się domyślacie, będzie to kolejny mężczyzna w życiu Zuzanny, który wykaże jej większe zainteresowanie jak własny mąż... • Ogólnie straszne nudy. Dziewczyna już sama nie wie czego chce. Najpierw czuje się porzucona przez męża, ale potem przy każdej okazji go broni. Wystarczy zainteresowanie innego mężczyzny, a jej uginają się kolana. Do tego zostaje lokalną celebrytką i gwiazdą filmu dokumentalnego. W związku z tym w wiosce pojawiają się nawiedzony reżyser - artysta i ekipa filmowa, która wzbudzają spore zainteresowanie. • Smętna, naciągana historia, która nawet nie jest zabawna. Za kolejną część już podziękuję, szkoda czasu.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo