• „Zmora. Czarna toń” Roberta Małeckiego to intensywna i wciągająca powieść, która zręcznie łączy elementy kryminału z psychologicznym thrillerem. Autor umiejętnie buduje atmosferę napięcia, zanurzając czytelnika w świecie pełnym niepokoju i sekretów, jednocześnie zgłębiając psychikę swoich bohaterów. Narracja jest dopracowana i klarowna, a postacie realistyczne i dobrze nakreślone, co pozwala lepiej zrozumieć ich motywacje i lęki. Małecki wykorzystuje język w sposób sugestywny, kreując obrazowe i niepokojące wizje, które jeszcze bardziej pogłębiają klimat powieści. „Zmora. Czarna toń” to nie tylko kryminał, lecz także rozważanie na temat granic ludzkiej psychiki i skutków przeszłości. To lektura, która skłania do refleksji i długo pozostaje w pamięci po zakończeniu czytania.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo