• Bardzo cieszyłam się kiedy dostałam książkę w swoje ręce, gdyż bardzo chciałam poznać jego dzieciństwo, lata młodzieńcze i obecne życie jakie prowadzi. Jednak książka na moje nieszczęście z biografią nie wiele ma wspólnego. • Niestety życiorys Nicka opowiedziany jest bardzo tematycznie, do tego jest przykryty dość sporą dawką poradnikowych haseł motywacyjnych skierowanych do czytelnika. • Po kilku rozdziałach czułam się zawiedziona, by nie rzec sfrustrowana, bo chciałam po prostu przeczytać biografię Nicka. A zamiast tego otrzymałam motywacyjne slogany i hasła, gdzie historia autora stanowi jedynie tło dla poradnika. • Autor jest doskonałym świadectwem na to że w życiu nie ma żadnych granic. Swoją charyzmą, zaraźliwym optymizmem i postawą, motywuje i potwierdza, że w życiu nie ma żadnych barier i ograniczeń. • Lubię książki motywacyjne, jak czasem daje mi ktoś kopa, żeby coś ze sobą zrobić, a nie narzekać i użalać się nad sobą. Ta książka pełna jest wartościowych i cennych wskazówek jak żyć, ale jednak oczekiwałam czegoś więcej. Druga sprawa, że autor "ewangelizuje", a nawet stara się nawracać czytelnika, przekonując, że każde życie płynie według ściśle ułożonego Bożego planu. Nie chcę się wdawać w dyskusje, ale do mnie to nie do końca przemawia, dla mnie autor robi to zbyt nachalnie, a wiara to bardzo osobista sfera życia. • Książka nie jest zła. Nick Vujicic jest osobą, którą naprawdę warto poznać. Jego życie, mimo swojej niepełnosprawności jest najlepszym przykładem na to, że sami narzucamy sobie ograniczenia i tak naprawdę nie ma problemów których nie można pokonać. • Marta Ciulis- Pyznar
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo