• Największym atutem tej książki są zdjęcia. Głównie czarno-białe, dokumentują dokonania Meryl Streep od początków kariery do ostatnich lat. Przede wszystkim mamy tu do czynienia z filmową Meryl Streep, ale też sama aktorka odsłania nieco ze swego dobrze strzeżonego życia osobistego. Zdjęcia u boku męża, z czwórką dorosłych już dzieci, są naprawdę budujące. Wygląda na to, że można być największą aktorką naszych czasów i równocześnie szczęśliwą żoną i matką. • Po książkę tę sięgnęłam tym chętniej, że zaliczam się do wielbicieli kunsztu aktorskiego Meryl Streep. Bo tak naprawdę w całej jej karierze nie ma ani jednej źle zagranej roli. • Pierwsza część, a następnie wywiad (z 1992 roku) właściwie dublują się w treści. Ciekawe są wybrane cytaty z wypowiedzi dla prasy, podzielone tematycznie: Kobieta, Aktorka, O swoich filmach. • W dodatkach znajdziemy kompletną filmografię, niektóre role teatralne, przykładowe zarobki oraz spis otrzymanych nagród i nominacji.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo