• "Pogodzona z losem" to piękna, a zarazem smutna, życiowa, wartościowa, poruszająca, przejmująca, emocjonująca i chwytająca za serce historia pełna bólu, łez, cierpienia, rozpaczy, nies­praw­iedl­iwoś­ci, ale również szczęścia, miłości, przyjaźni i nadziei. Historia przedstawiona została z perspektywy Rose i Tylera, dzięki czemu możemy ich lepiej poznać i dowiedzieć się co czują w danym momencie. Ta historia roztrzaskała moje serce na milion kawałków.💔 Przez prawie całą książkę towarzyszyły mi łzy w oczach i wewnętrzny ból.😢🥹 Autorka porusza w niej trudne, ważne i potrzebne tematy. Pokazuje, ile warte jest nasze życie i jak należy doceniać zdrowie i szczęśliwe rodziny. Pokazuje, aby każdego dnia cieszyć się życiem, bo nie znamy dnia ani godziny. Nie wiemy kiedy nas zabraknie oraz naszych najbliższych. Dlatego doceniajmy to co mamy i cieszmy się z każdej chwili spędzonej z najbliższymi. Książka skłania do przemyśleń i refleksji. Mimo bólu lektura jest nieodkładalna i czyta się ją jednym tchem. Warta jest przeczytania. Polecam z całego serca.🩷
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo