• Autorka przedstawia książkę jako próbę analizy małżeństwa z zupełnie innej perspektywy niż ta, która jest powszechnie znana, oparta na miłości, wyborze partnera, lub partnerki. W „Martyminium” małżeństwo jest przedstawione jako instytucja, która miała głównie wymiar społeczny i ekonomiczny, szczególnie w XIX-wiecznej Polsce, gdzie wciąż dominował model patriarchalny. Kobieta w tym okresie dziejowym nie miała zbyt wiele do powiedzenia, ani wielu opcji wyboru własnej drogi życiowej. Miała się spełniać jako żona, opiekunka domu i matka, miała być wsparciem dla męża, ekonomicznie całkowicie od niego zależną. Książka zawiera liczne analizy i badania. Spotkanie zakończyło się otwartą dyskusją na temat tego, co właściwie stanowi o sukcesie małżeństwa i czy oparte na miłości czasami nie prowadzi do nierealnych oczekiwań. Choć książka nie zyskała jednogłośnej akceptacji wśród uczestników, z pewnością skłoniła wszystkich do głębszej refleksji nad tym, jakie wartości powinny stać u podstaw relacji i jak zmienia się współczesne postrzeganie małżeństwa. • ~EF
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo