• "Toast za przodków" • Autor: Wojciech Górecki. Moja ocena: 9/10. • „Toast za przodków” to znakomity reportaż autorstwa Wojciecha Góreckiego, który przenosi czytelnika na Kaukaz Południowy, obszar pełen skomplikowanej historii, zróżnicowanej kultury i intensywnych emocji. Autor już na wstępie zapowiada: „To jest opowieść o Azerbejdżanie, Gruzji i Armenii” – i rzeczywiście, jego książka wprowadza nas w fascynujący świat tych trzech krajów, pełen kontrastów, napięć, a jednocześnie głębokich podobieństw. • Górecki z niezwykłą wnikliwością maluje obraz regionu o bogatym kolorycie, w którym historia, religia i polityka splatają się w nieustannie zmieniającą się dynamikę. Autor ukazuje różnorodność i specyfikę każdego z krajów, jednocześnie zwracając uwagę na wspólne wątki łączące mieszkańców Kaukazu Południowego. To opowieść o ludziach, ich przodkach, tradycjach, a także trudnych relacjach między sąsiadami. • Styl Góreckiego jest żywy, dynamiczny i pełen empatii, co sprawia, że lektura tej książki jest zarówno pouczająca, jak i wciągająca. Jego umiejętność uchwycenia różnorodności regionu, a zarazem pokazania jego jedności, czyni „Toast za przodków” wyjątkową pozycją dla każdego, kto chce lepiej zrozumieć Kaukaz Południowy. • Gorąco polecam nie tylko tę książkę, ale i inne prace Wojciecha Góreckiego, które są równie warte uwagi. To literatura reportażowa na najwyższym poziomie. • 23:51 * 03.01.2025 *
  • Bardzo ciekawa relacja współczesnej Gruzji, Armenii i Azerbejdżanu, z tłem historycznym. Polecam wszystkim podróżnikom i osobom zainteresowanym tym regionem.
  • Bardzo dobrze się czyta, ciekawie napisana, polecam!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo