• Podczas wakacji w Somerset - krainie myszołowów - na farmie Chubworthy Jaś Burkett znajduje pisklę myszołowa. Najwyraźniej odłączyło się od rodziny w czasie burzy, po kórej już żaden myszołów nie pokazał się w tej okolicy. Nie pozostało zatem nic innego, jak zabrać pisklę do schroniska i wychować. • Tata pozwolił Jasiowi osobiście zająć się ptakiem, a gdy podrośnie - trenować go. • Myszołów, o delikatnym imieniu Ptaszyna, wyrósł na dumnego i hardego ptaka. Ptaszyna nierzadko zachowywała się złośliwie wobec Jasia, była też chorobliwie o niego zazdrosna. W okresie godowym zamiast w myszołowie zakochała się właśnie w Jasiu ;) • Uwielbiała też samotne wycieczki po okolicy - przez pewien czas przylatywała do mieszkającej nieopodal starszej pani na świeże ciasteczka z konfiturami. Sprawa wydała się dopiero po pewnym czasie, gdy mama Jasia przypadkiem zaszła do sąsiadki. • Przez trzy lata Ptaszyna mieszkała w Ośrodku Zdrowia dla Dzikich Zwierząt, a gdy osiągnęła całkowitą samodzielność została wypuszczona na wolność właśnie w Somerset, tam gdzie się urodziła. • Książka jest mądra i bardzo interesująca, a do tego pięknie zilustrowana przez Marię Orłowską-Gabryś. • Polecam miłośnikom zwierząt i doskonałej prozy.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo