• Należysz do osób nieśmiałych, jesteś wiecznie niezadowolonym pracoholikiem, bijesz żonę i dzieci, nie potrafisz stworzyć udanego związku albo masz problem z samooceną a na dodatek pijesz? • Wiesz, że problemy, które dotykają Cię w dorosłym życiu mogą mieć podłoże w Twoim dzieciństwie i relacjach z rodzicami? • Susan Forward- amerykańska psyc­hote­rape­utka­ właśnie tą książką pragnie Ci pomóc i uświadomić kilka istotnych rzeczy. • Pierwsza część książki opiera się na definicji "toksycznego rodzica", wyjaśnia nam kim są takowi rodzice i jak ich zachowanie mogło wpłynąć na nasze życie. • Każdy rozdział jest omówieniem innego rodzaju problemów rodzinnych i typów toksycznych rodziców, m.in. alkoholików, kontrolerów, przemocy słownej i fizycznej, a także kazirodztwa. • Ogromnym plusem są urywki rozmów lub wypowiedzi pacjentów autorki, z którymi przyszło jej pracować. Fragmenty te bardzo wpływają na odbiór całej książki, ale również doskonale opisują omawiane problemy. • Druga część książki natomiast jest opisem technik oraz strategii, które mają pomóc zmienić dotychczasowe życie na lepsze oraz pomóc odciąć się od złego wpływu rodziców. • Susan przygotowała kilka rad od czego powinno się zacząć przy zmianach i jak leczyć rany powstałe po tak często traumatycznym dzieciństwie. • Uważam, że do książki trzeba podejść z wielkim dystansem i nie można od niej oczekiwać cudownego uleczenia i poradzenia sobie z problemami w jeden dzień, jednak jest to dobry krok do pomocy samemu sobie. • Ważne jest to, żebym podkreśliła czemu sięgnęłam po tę książkę. Nie miałam traumatycznych przeżyć w dzieciństwie i nie zostałam skrzywdzona przez rodziców w żaden sposób. Po tę pozycję sięgnęłam z czystej ciekawości, a ludzkie zachowania, emocje i kształtowanie się charakteru zawsze mnie interesowały. Czemu o tym piszę? Ponieważ mogę odbierać tę książkę całkowicie inaczej niż osoba, która szuka w niej pomocy. Ja podczas lektury nie utożsamiałam się z żadną z historii i na pewno wywołała u mnie mniej emocji niż w osobie, która przeżyła coś takiego w dzieciństwie. Nasze wrażenia po lekturze mogą być przez to całkowicie odmienne. • Zdecydowanie dla mnie pierwsza część była bardziej interesująca i właśnie z niej dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy. Wiem jak bardzo można skrzywdzić człowieka nieo­dpow­iedz­ialn­ym zachowaniem i nie mówię tu tylko o skrajnych przypadkach, ale o niby zwykłej matczynej zazdrości lub nadmiernej ojcowskiej chęci uwagi swojego dziecka. • Warto wspomnieć, że książka jest napisana bardzo przystępnym i łatwym językiem. Czyta się ją szybko i niema problemu z jej zrozumieniem. • Pierwsze 205 stron zdecydowanie jest dla każdego, kto choć trochę interesuje się emocjami człowieka, wychowaniem dzieci tak by ich nie skrzywdzić, czy też prawdziwymi historiami ludzi. Pozostałe strony są zarezerwowane bardziej dla tych, którzy pragną małymi krokami rozpocząć swoją drogę ku lepszemu po tym jak zostali skrzywdzeni (świadomie lub też nie) przez rodziców, jednak myślę, że to tylko pierwszy stopień w całej długiej drodze i może dzięki tej książce ktoś zechce skorzystać z pomocy profesjonalistów.
    +2 wyrafinowana
  • Dobra książka, ale druk w tym wydaniu jest bardzo drobny, czytanie było bardzo męczące mimo, że mam dobry wzrok
  • Już wiem kiedy zaczynają się tytułowi "tokstczni rodzice", a moja rodzina jest zupełnie normalna, choć nie idealna...
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo