• W tej książce nie zabraknie mojej ukochanej Gdyni. • książka ta była też jedną z nielicznych, którą wybrałam patrząc na przód okładki a nie jej tył. Przyznajcie sami - ta okładka przyciąga! • Z samą twórczością autorki spotkałam się już w jej pierwszej serii, która mnie nie porwała. Wtedy przeczytałam jedną książkę i odstawiłam na półkę. • Ta jednak i zawartością mnie przyciągnęła i na pewno sięgnę jeszcze po historię Liwii. • Mało rzeczywista jedna świetna. Rozmowy z panem H i jego pomoc. No przyznam szczerze, że i ja bym w to poszła! A praca Hany (myślę, że jest to pragnienie każdego projektanta wnętrz, który ma wyobraźnie). Sama nie mając takiego zawodu, chciałabym pracować w takiej firmie. • Całą książkę starałam się obstawiać kim jest tajemniczy Pan H. Z wszystkich poznanych przez nią facetów obstawiałam dwóch. i się nie pomyliłam ale też nie zawiodłam. • Bo kim jest tancerz? Odkryłam na początku książki. • Polecam! pomimo, że książka ma wiele stron przyjemnie się ją czyta!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo