„Chłopcy z Placu Broni” to książka napisana przez Ferenca Molnára. Przeczytałem ją jeszcze raz niedawno, bo dawno temu czytałem ją i już słabo pamiętałem ją. Bardzo mi się spodobała, bo jest naprawdę ciekawa. • Akcja rozgrywa się w Budapeszcie i opowiada o grupie chłopców, którzy bronią swojego placu zabaw przed inną grupą dzieci, nazywaną „Czerwoną Koszulą”. Głównym bohaterem jest Nemeczek – mały chłopiec, który na początku wydaje się słaby, ale pokazuje, że jest bardzo odważny i dobry wobec przyjaciół. On najbardziej zapadł mi w pamięć, bo mimo że był najmniejszy, nigdy się nie poddawał i był gotowy poświęcić wiele dla dobra grupy. • Chłopcy z Placu Broni mają swoje zasady i są bardzo zorganizowani. Każdy z nich jest inny – ktoś jest silny, a ktoś mądry. To sprawia, że cała historia jest ciekawa. Bardzo podobało mi się odwaga Nemeczka. • Najbardziej interesujące było, kiedy chłopcy bronili placu przed „Czerwoną Koszulą”. To były momenty pełne napięcia i akcji, a niektóre naprawdę mnie zaskoczyły. Nie spodziewałem się, że Nemeczek zrobi coś tak odważnego, a mimo to cały czas walczył o przyjaciół i ich wspólne wartości. • Nemeczek był tak odważny, że odważył się wyjść z kryjówki przed "Czerwonymi Koszulami", bo mówili o tym, że nikt z chłopców z Placu Broni nie był odważny i oni rzucili go do zimnej wody i przez to bardzo mocno zachorował. Nawet, kiedy był bardzo chory i tak pomagał swoim przyjacielom w bitwie przeciwko "Czerwonym Koszulom". Najbardziej tragiczne było to, że po tej bitwie Nemeczek zmarł przez tą chorobę. • Podobało mi się też to, że książka jest napisana prostym językiem - nie ma tam trudnych słów i łatwo się ją czyta. Jest w niej dużo dialogów i akcji, więc nie jest nudna. Można sobie wyobrazić te wszystkie wydarzenia. • Uważam, że „Chłopcy z Placu Broni” to naprawdę fajna książka i warto ją przeczytać, szczególnie tym, którzy lubią przygodę, odwagę i przyjaźń. Mi bardzo się podobała i myślę, że zostanie w mojej pamięci na długo.

Moje pierwsze lekturowe ,dziecięce czytanie tej przygodowej książki wspominam bardzo dobrze.