• Niespodziewana śmierć najlepszej i jedynej przyjaciółki Beaty sprawia, że kobieta wraca do rodzinnego miasta by ostatni raz pożegnać się z Agnieszką. Tam czekają na nią listy, napisane przez zmarłą. Kobieta cofnie się wspomnieniami w czasie by odkryć ogromną tajemnice Agnieszki...jedno jest pewne, nic już nie będzie takie samo... • Powieści Joanny Jax to ja biorę w ciemno. Asia w sposób genialny przenosi mnie w czasie i pokazuje uczucia ludzi w danym okresie historii, a te emocje jak wiadomo są i były zawsze, zmieniają tylko swoją intensywność w zależności od sytuacji zewnętrznej. • Przyjaźń, ciężko jest znaleźć takiego prawdziwego, godnego zaufania, potrafiącego zrobić dla nas wszystko, przyjaciela. Tym bardziej kiedy już takowy się znajdzie, ogrom bólu i cierpienia jest niewyobrażalny, gdy okazuje się,że z przyjacielem ten ktoś miał niewiele wspólnego. • Jak kaprys losu, jeden moment może skreślić szczęście nie tylko tej konkretnej osobie, potrafi zmienić życie, stworzyć doskonałą okazję do intryg, do osiągnięcia własnego szczęścia pod przykrywką pomocy... • Świetna, pełna emocji, tajemnic i prawdy, której autorka dozuje nam powolutku i którą chcemy...nie musimy poznać. Polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo