• Ta książka to początek pięknej opowieści. Wciąga niesamowicie, a po przeczytaniu człowiek ciągle wraca myślami do niej. Czytałam jednym tchem. Po zakończeniu każdej części czułam ciągle niedosyt i chciałam więcej. Naprawdę polecam wszystkim czytelnikom, bo to książka o której nigdy się nie zapomina. Przepiękna!
    +4 trafna
  • Żadna książka mnie tak nie wciągnęła jak JEŹDZIEC MIEDZIANY!!! Wspaniała, wzruszająca opowieść. Przeczytałam całą trylogię i jestem nią zachwycona! :) Polecam serdecznie w wolnej chwili sięgnąć po tę książkę :)
    +2 trafna
  • Historia pięknej miłości wpleciona w II wojnę. • Internautka napisała: "...najlepsza książka jaką czytałam w życiu • Czerwiec 1941 - Leningrad. Początek wojny rosyjsko-niemieckiej. Tatiana Mietanowa poznaje młodego oficera Armii Czerwonej. Pomiędzy nimi wybucha potężne uczucie, którego nic nie jest w stanie złamać, a tragiczne koleje ich losów tylko dodatkowo pogłębiają więzi między nimi. • Jest to historia... od której nie można się oderwać... Historia przepięknej miłości - miłości ponad wszystko i wszystkich, miłości gotowej poświęcić własne dobro i szczęście dla dobra ukochanego człowieka... • Polecam tę książkę tym wszystkim, którzy pragną poczuć ciepło w sercu i uwierzyć w prawdziwą miłość. Chyba każdy z nas chciałby przeżyć takie uczucie i zazdrości go bohaterom. Ale czy jest ono możliwe w dzisiejszych czasach? ...jest trochę grubaśna... Nie pożałujecie wyboru". /za WWW forumksiazki.pl /
    +2 wyrafinowana
  • CZytadło, niezłe. W jakiś sposób przypomina mi 'Doktor Żywago, czy • "Anna Karenina". Ach, te wielkie miłości rosyjskie na tle wojen....
  • II wojna światowa, ZSRR, Leningrad a w tym wszystkim wielka miłość... Główną bohaterką powieści jest Tatiana Mietanowa, która w momencie ataku Niemców na Rosję zakochuje się w oficerze Armii Czerwonej - Alekandrze Biełowie. Jednak los bywa przewrotny. Szybko okazuje się, że Aleksander od pewnego już czasu spotyka się z Daszą, starszą siostrą Tani. Taszka z ogromnej miłości do swej siostry postanawia zrezygnować z Aleksandra, niechcąc sprawić Daszce zawodu. Mimo braku szczerej chęci i dobrej woli Tania zaczyna interesować się niejakim Dimitriem. Miłość w obliczu wojny to wcale nie taka prosta sprawa. Bohaterami targają różne emocje, rządzi nimi strach i obawa przed niepewnym jutrem. Tania całkowicie poświęca się pracy i rodzinie, której z każdym dniem jest coraz trudniej o jedzenie, ciepły kąt, pracę i pieniądze. Nieustannie jednak trwa przy nich Aleksander, zagubiony zakochany... Wojna zaczyna powoli odbierać życie poszczególnym członkom rodziny Tani. Sytuacja na froncie jest coraz bardziej napięta. Przetrwają tylko nasilniejsi... Wojna doskonale zweryfikuje wszystko, rozwiąże wszelkie problemy, przegoni wątpliwości i zadecyduje za bohaterów powieści w bardzo wielu kwestiach... • "Jeździec miedziany" to całkiem niezła powieść o obyczajowo - historycznym charakterze. Sięgając po nią nie liczyłam na jakieś wielkie ŁAŁ. Owszem jest w niej wiele niedomówień, fakt­ogra­ficz­nych­ niedociągnięć, ale dajmy temu wszystkiemu spokój, w końcu nie o autentyczność jakąś tu wielką chodzi, a o czerpanie przyjemności z historii przeżytej przez jej bohaterów. Osobiście rzecz ta nawet mi się spodobała. Autorka zachowała pewnego rodzaju równowagę między przy­tłac­zają­cymi­ obrazami z wojny, a nieco infantylnymi wątkami miłosnymi. Na zrelaksowanie się więc jak dla mnie jest w sam raz.
  • Jeszcze żadna książka nie wzruszyła mnie do łez tak jak historia miłości Tatiany i Aleksandra wpleciona w tragizm II wojny światowej. Czyta się jednym tchem,a po przeczytaniu pozostaje uczucie niedosytu - koniecznie sięgnę po dalsze losy bohaterów. Gorąco polecam
  • Jednym słowem: WSPANIAŁA! Polecam!
  • Piękna ,bardzo wciągająca powieść. Dawno takiej nie czytałam, a może nigdy? Czytając ją zatracamy się w tamtym świecie, najchętniej przeczytałoby się od deski do deski ale trzeba spać, jeść, pracować... :-)
  • mnie historia na kolana nie powaliła, może dlatego, że nie lubię tamtejszego okresu w dziejach Rosji, jednakże to najlepsza część trylogii. Można przeczytać z całą pewnością, ale nie jest to moja ulubiona książka.
  • A kto chce poznać dalsze losy bohaterów "Jeźdźca miedzianego", niech koniecznie sięgnie po "Tatianę i Aleksandra" oraz "Ogród letni". Dopełnieniem serii są jeszcze "Przepisy Tatiany".
  • Jedna z najlepszych książek jakie czytałam. Historia bardzo prawdziwa.Autorka bardzo realistycznie opisała wydarzenia. Sama historia Tatiany i Aleksandra bardzo mnie poruszyła. Pomimo błędów merytorycznych jakie występują oceniam ją bardzo wysoko.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo