• Witaj, Numerze Piąty. • "Lalki" to książka napisana prostym językiem. Autor umiejętnie włada piórem, tworząc historię niep­rzew­idyw­alną­ jak Lady Gaga, przerażającą jak wojna oraz ciekawą jak świetna książka. Warta akcja, dobry sposób narracji, intryga oraz świetnie wykreowani bohaterowie – to czeka nas w tym utworze. Nie ma co się dużo rozpisać, po prostu trzeba to przeczytać. • Ekscentryczny profiler o pona­dprz­ecię­tnym­ IQ, niegdyś gwiazda FBI, teraz niezależny konsultant, który podróżuje po całym świecie, pomagając policji w najt­rudn­iejs­zych­ śledztwach. Jako syn jednego z najs­łynn­iejs­zych­ seryjnych zabójców w Ameryce przez całe życie próbuje zdystansować się do czynów ojca. Co jednak skrywa po maską opanowanego profesjonalisty? • Kiedy przyjmuje szczególnie nieprzyjemną sprawę w zasypanym śniegiem Londynie, zaczyna tropić psychopatę, który porywa i torturuje młode kobiety, a na koniec przeprowadza im lobotomię. Żadna z ofiar nie jest w stanie wskazać oprawcy, ich życie staje się wegetacją. Są jak niepotrzebne lalki, które wyrzucono po zabawie. • Winter będzie musiał wykorzystać swoje niezwykłe zdolności, aby odkryć, kto stoi za porwaniami, zanim kolejna ofiara zostanie nieodwracalnie okaleczona. Rozpoczyna się wyścig z czasem...* • Lobotomia jest bardzo okrutna, gdyż doprowadza do tego, iż ofiara tegoż zabiegu staje się niczym roślina. Pierwszy raz spotykam się z nią w literaturze. Mówiąc fachowo to: zabieg neur­ochi­rurg­iczn­y polegający na przecięciu włókien nerwowych łączących czołowe płaty mózgowe ze strukturami międzymózgowia (najczęściej podwzgórzem lub wzgórzem).** • Jefferson Winter jest ideałem – bardzo inteligentny, towarzyski, przystojny, mający poczucie humoru, dobrze zarabiający i znany (przynajmniej w sferze policyjnej). Polubiłem tego bohatera, gdyż jest tajemniczy. Na początku dostajemy o nim strzępki informacji, z czasem dowiadując się coraz więcej, ale też nie na tyle, by powiedzieć, że wszystko się o nim wie. Dzieciństwo miał na swój sposób udane – nie był bity, miał co jeść, ale mieć pod dachem seryjnego mordercę też nie było zbyt fajne. Oczywiście jego ojciec umiał przywdziewać maski, przez co dużo osób uważało go za miłego człowieka, o którym raczej powinno się mówić, że jest bestialski. Winter na pewno zapadnie mi długo w pamięci i, gdy będę musiał wskazać najlepszego profilera, na pewno bez wahania wskażę jego. • ” Kiedy wyeliminujesz wszystko, co niemożliwe, wówczas to, co zostanie musi być prawdą, niezależnie od tego, jak mało jest prawdopodobne. • • Reasumując, bardzo polecam ten utwór. Koneserzy thrillerów się nie zawiodą. Najbardziej spodobali mi się bohaterowie, którzy byli bardzo złożonymi postaciami. Za przekazanie egzemplarza recenzenckiego dziękuję Wydawnictwu Naukowemu PWN. • Opis pochodzi z okładki książki • ** Źródło - Wikipedia. • Tytuł: "Lalki" • Tytuł oryginału: "Broken Dolls" • Autor: James Carol • Wydawnictwo: Imprint • Przełożyła: Ewa Kleszcz • Korekta: Zofia Kozik, Anna Sot • Opracowanie okładki: Ewa Modlińska • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Data wydania: 14 lipca 2014 • Liczba stron (tekstu): 414 • ISBN: 978-83-7705-599-1
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo