• Amanda Quick - KOLORY ZMIERZCHU • bardzo się ucieszyłam, bo lubię warsztat pisarski tej autorki. Kiedy zaczęłam lekturę od recenzji w Lubimy czytać.pl /2 recenzje/ i przeczytałam jedną z nich opatrzoną 10 czerwonymi gwiazdkami - uznałam ARCYDZIEŁO!. • Dawno nic nie czytałam pani Jane Ann Krentz / używającej w powieściach historycznych pseudonimu Amanda Quick, a w kryminałach i powieściach przygodowych - Stephanie James, w obyczajowych - używanego na co dzień, a podobno debiutowała pod panieńskim nazwiskiem Jane Castle/ dlatego ucieszyłam się z wydania przez Amber nowego romansu historycznego, z wątkiem kryminalnym, tyczącego epoki wiktoriańskiej.. • Niestety książka, wbrew pochwał recenzentek, nie zachwyciła mnie, choć trup ściele się gęsto, a perypetie miłosne też. • Nie wiem - czy tłumaczenie kiepskie, czy zbyt pospieszne pisanie, bo nawet druga z recenzentek / recenzja króciusieńka/ oceniając całość jako dobrą, podkreśla mroczność wątku kryminalnego. • Nie polecam, zbytnio nie ganię - zaleta : czyta się płynnie i szybko.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo