• Cecylia i Wiktor- 👰🤵 małżeństwo z 13-letnim stażem. Dwie osoby żyjące bardziej obok siebie niż ze sobą. Oboje marzą o rozwodzie, choć definitywne słowa jeszcze nie padły💔. Jeszcze nie wypowiedzieli ich na głos - choć każde na swój sposób czuje, że ten moment się zbliża nieuchronnie. • Cecylia podejmuje decyzję, Wiktor nawiązuje romans ze studentką...przychodzi dzień kiedy postanawiają pójść krok dalej i...ich dotychczasowe plany komplikuje wypadek samochodowy🚗 W wypadku Cecylia doznaje urazu kręgosłupa i po wyjściu ze szpitala wymaga opieki męża, który postanawia pomóc swojej żonie. Z uwagi na sytuację muszą spędzać ze sobą więcej czasu. Czy dzięki temu spotkają się na nowo? Czy pokonają kryzys? • Bardzo mądra książka, traktująca wprost dość trudny temat obojętności w związku. Pokazuje jak łatwo sumując drobne sprawy można oddalić się nawet od największej miłości. Bez lukru, za to z dużą dawką prawdy i dosłowności.
  • Od dawna czytam powieści Nataszy Sochy. Można śmiało rzec, że sięgam po nie w ciemno. To niejako, za sprawą Nataszy zaczęła się na „poważnie” moja przygoda z recenzowaniem książek i blogowaniem, bo to ona pierwsza mi zaufała i podarowała książkę do recenzji kiedy inni milczeli. Jesteśmy więc razem od ponad dwóch lat (jakby to nie brzmiało dziwnie), a z każdą kolejną książką Nataszy, widzę coraz więcej i lepiej. • „(Nie)miłość. Z Tobą i bez ciebie” swoją premierę miała 13 lutego br. I dziś w końcu chcę podzielić się z Wami odczuciami co do tej powieści. • Tajemnica małżeństwa to kumulacja drobiazgów, do których obcy ludzie nie mają dostępu. Cecylia i Wiktor marzą o rozwodzie, choć jeszcze żadne z nich nie powiedziało tego na głos. Ona chce wolności, on spotyka się ze swoją studentką. • Wszystko zmienia się w dniu, w którym Cecylia ma wypadek samochodowy i na jakiś czas zostaje unieruchomiona. Poruszając się na wózku, chce czy nie, jest skazana na pomoc męża. On również uważa, że jego obowiązkiem jest zaopiekowanie się żoną w tym czasie. Każde z nich chce się pozbyć tego drugiego, ale póki co muszą znowu udawać rodzinę. • Ta historia pokazuje, jak człowiek bez miłości szybko gaśnie. Jak chowa się w sobie, znika, traci chęć do życia. Czym tak naprawdę jest „niemiłość”? Końcem wszystkiego? Czy raczej początkiem? • „(Nie)Miłość” Nataszy Sochy mówiąc kolokwialnie, a nawet sloganowo – rozwaliła system. • Dla mnie – to jest najlepsza (chociaż wszystkie kocham) powieść Nataszy. • „(Nie)Miłość” jest powieścią niebywale dojrzałą, przemyślaną i dobrze dopracowaną. To widać i czuć to w każdym zdaniu, w każdej kropce, w każdym przerywniku. • Czy ta powieść, dotyka jedynie małżeństwa? • A może dotyka też miłości, obowiązku, honoru, współczucia, a nawet zasiedzenia w związku… • Moim zdaniem jest to jedyna w swoim rodzaju książka opisująca relacje ludzi, których początkowo więcej dzieli aniżeli łączy. • Ona – nie kocha jego – chce rozwodu, nowego życia, oddechu… • On – nie kocha jej – chce rozwodu, nowego życia, oddechu… • Jeden dzień, jedna godzina, jedna minuta, jedna sekunda… • Zmieniają wszystko w ich wspólnym życiu (którego nie ma)… • ale czy na pewno? • „(Nie)Miłość” to niesamowite studium ludzkiej psychiki, obejrzenie miłości a raczej braku miłości pod lupą, spojrzenie na świat i życie z innej perspektywy. • Dla mnie ta powieść to prawdziwe epicentrum emocji, uczuć, zobowiązań, obowiązków, weryfikujące wszystko to, nad czym zwykły człowiek co jakiś czas zastanawia się w przypływie żalu i strachu. • Trudno mi ubrać w słowa burzę jaka jaka jest w moim sercu – dlatego powiem tylko tyle –> • Chciałbym, by taka „niemiłość” dotykała mnie każdego dnia mojego życia. • Historia Cecylii i Wiktora jest jednocześnie pełna i delikatności jak i wielkiej, porażającej czytelnika mocy. Narracja obustronna jest niezwykle zaskakująca, ale jednocześnie niebywale płynna. Akcja w pewnym sensie zdaje się być oczywista, ale jest też niebywale trudna w interpretacji, pełna rozterek i wewnętrznego rozerwania. Sytuacje opisane przez autorkę są nad wyraz poważne, a jednocześnie nie pozbawione zabarwienia humorystycznego czy nawet ironicznego. • „(Nie)Miłość” to prawdziwa bomba słów, która spada na czytelnika dość nagle i gwałtownie, ale spływa po nim powoli i delikatnie wiodąc nieprzerwanie do celu, jakim jest nad wyraz mądre i dojrzałe przesłanie. • ...Tylko... nie daje mi spokoju – • Jak mało (bądź w ogóle, ile) jest takich osób w dzisiejszych czasach? • Czy Twój, mój, jej mąż, pomimo miłości, zrobiłby tak samo? • Czy może niemiłość jest lepsza od miłości? • Jedno wiem na pewno – Natasza Socha – w tej powieści tak naprawdę dotyka strachu przed samotnością i bezradnością. • Ale w równiej mierze dotyka honoru, uczciwości i empatii wobec innych. • Bo przecież, czym tak naprawdę jest miłość? • Czy właśnie nie tym wszystkim, czego dotyka swym piórem autorka? • Za egzemplarz do recenzji serdecznie dziękuję • Wydawnictwu Edipresse Książki. • Asia. • [Link]
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo