• przeczytałam właśnie serię książek Wiosna, lato, jesień w Przytulnej. • Muszę przyznać, że jestem zszokowana i zniesmaczona tą wymyśloną historią. Ich ilością w jednej rodzinie. Już nie wspomnę o tak szczegółowych opiach scen oralnego seksu. • Tych wulgaryzmów dopełnił jeszcze wątek z dziewczyną zastraszoną przez "klasową koleżankę, prowodyrkę, burdel mamę". • Czy pisarka zastanowiła się, że takie książki czyta młodzież? Że mogą brać przykład z tych treści? • że może mieć kogoś na sumieniu ? W szkołach i tak jest dużo zawiści, szyderstwa i wyśmiewania ze słabszych. • Darowałam sobie tę IV część serii. I nie zamierzam jej kończyć.
  • "Wiosna w Przytulnej" to niesamowita, emocjonująca i naszpikowana sekretami historia o skomplikowanych relacjach w rodzinie, ale także poruszająca duszę opowieść o wsparciu oraz bezwarunkowej matczynej miłości. Historia o rodzinie, która mimo trudności, przeciwności i kłopotów stanowi jedność, która się wspiera, kocha i która chce by wszyscy jej członkowie byli szczęśliwi. Boleśnie prawdziwa, przeszywająca na wskroś, mistrzowsko ukazująca gorycz życia, ale zarazem otulająca niczym miękki koc i napawająca nadzieją. W tej części niestety nie dowiemy się o wszystkich sekretach, dlatego z taką niec­ierp­liwo­ścią­ czekam na kolejne, zwłaszcza, że zakończenie książki mnie całkowicie zaskoczyło i jestem bardzo ciekawa kontynuacji. Na koniec dodam, że książka jest przepięknie wydana. Piękne graficzne akcenty umilają czytanie powieści. Gorąco polecam 🥰❣️
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo