• Polecam tę pozycję pomaga uporządkować przestrzeń. Praktyczne wskazówki.
  • Rzadko sięgam po poradniki z jednego, głównego powodu. Nie znoszę w nich tej nuty ortodoksji i przekazywania reguł i metod jako jedynej, poprawnej drogi - niemalże prawdy objawionej. • 🏠 • Jednak z powodu mojego zainteresowania minimalizmem (jako rady na moją skłonność do chomikowania) postanowiłam dać szansę tej książce. I na szczęście okazała się godna zainteresowania. • 🏠 • Przedstawiony w niej zdrowy minimalizm to metoda, której głównym celem nie jest wyrzucanie samo w sobie, ale umiejętne pozbycie się zbędnych rzeczy. Rzeczy, których nadmiar przytłacza i sprawia, że przebywanie w domu nie jest przyjemne. • Wprowadzenie ograniczenia posiadanych rzeczy, według autora, ma sprawić nie tylko, że samo przebywanie w domu stanie się przyjemniejsze. Ma spowodować również, że chętniej do niego będziemy zapraszać inne osoby, wiedząc, że zawsze nasz dom będzie przyjazny i otwarty. Kolejną pozytywną konsekwencją ma być nasza wewnętrzna większa otwartość na świat. • 🏠 • Oprócz założeń samej metody i tego co dzięki jej wprowadzeniu możemy zyskać, autor przekazuje również garść konkretnych wskazówek w jaki sposób wprowadzić zasady zdrowego minimalizmu w naszym domu. Z poszanowaniem naszych osobistych wartości i respektowaniem uczuć pozostałych domowników. • 🏠 • Jeśli zastanawiacie się więc nad ograniczeniem posiadanych, zachomikowanych rzeczy to tę pozycję Wam polecam serdecznie.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo